Χριστός Γεννάται δοξάσατε

 

Πηγή:

https://www.youtube.com/watch?v=lb0LPi7CLM8

Εκάς ο βέβηλος Επιφάνειος !!!

 

 

 Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 21.8/3.9.2022.

 Ἁγίου Ἀποστόλου Θαδδαίου.

 Ὑπεύθυνοι ἢ συνυπεύθυνοι οἱ ἡγούμενοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους ;

ΧΩΡΙΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ( !!! ) συσκέφθηκαν καὶ ἀποφάσισαν οἱ ἡγούμενοι τῶν Ἁγιορείτικων Μονῶν τὴν 20.8/2.9.2022. Μὲ τὸν πρωτάκουστο αὐτὸ τρόπο, (τῆς μὴ ψηφοφορίας), συγκατένευσαν ἀνίερα στὴν ἔξοδο τῆς Πανίερης καὶ Πανύμνητης Εἰκόνας του «Ἄξιόν ἐστιν» ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ  προορισμὸ τὴν Κομοτηνὴ Θράκης τὴν 24.8/6.9.2022.

Ἡ συντριπτική διπρόσωπη μειοψηφία, ὅπως τὸ ἱστορικὸ παρελθὸν ἔχει
καταγράψει, μὲ τὸ τέχνασμα αὐτὸ ἀπέσπασε τὴν συναίνεση τῶν ἡγουμένων γιὰ τὴν
μεταφορὰ τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος, χωρὶς ἔστω τὴν μικρὴ ἀναβολὴ μιᾶς ἢ δυὸ ἡμερῶν, ὥστε νὰ μὴ συμπέσει μὲ τίς ἑκκλησιαστικές ἐκδηλώσεις τῆς Καβάλας καὶ Θάσου ποὺ θὰ λήξουν στὶς 24.8/6.9.2022, παρισταμένου καὶ συλλειτουργοῦντος τοῦ σχισματοαιρετικοῦ Ἐπιφανίου μετά τῶν Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου.

Αὐτὸ ποὺ συνέβῃ εἶναι μιὰ ἀντιγραφὴ καὶ ἀτέρμονη συνέχεια τῆς τακτικῆς
τοῦ ἀπαξιωμένου Κολυμπαρίου, ὅπου κυριάρχησε ἡ ἀπόφαση τῆς ἀκρότατης
μειοψηφίας:

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ, ποὺ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ γνωστὰ τερτίπια τῆς Πατριαρχικῆς αὐλῆς, ὅπου τὸ συνοδικὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας παραγκωνίζεται καὶ
εὐτελίζεται, κατὰ πιθηκίζουσα ἀπομίμηση τοῦ παπικοῦ δικτατορικοῦ συστήματος.

Ἡ ἀπόφαση τῆς τωρινῆς συνάξεως τῶν ἡγουμένων ἀνακαλεῖ στὴ μνήμη μας τὰ
τεκταινόμενα ἐν Ἁγίῳ Ὄρει πρὸ καὶ μετὰ τῶν ἀπαραδέκτων παρεκκλίσεων τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης, Ἰούνιος 2016.

 Ἐνῶ εἶχαν ἀποφασισθεῖ, πρό Κολυμπαρίου, (μὲ τὴν ὑπ' ἀριθμὸ Πρωτ. Φ.2/7/1085 Ἀπόφαση τῆς Ἔκτακτης Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως Ἁγίου Ὄρους, τῆς 12//25-5.2016 πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο καὶ μὲ κοινοποίηση πρὸς τίς δεκατέσσερις (14) Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες), ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα Ὀρθόδοξες θέσεις, ἀπεμπολήθηκαν ὕστερον ἀπό τήν διὰ δολίων ἐνεργειῶν τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει φιλοπατριαρχικὴς καὶ ἀντιδραστικῆς μειοψηφίας.

Κατὰ τὴν σύναξη τῶν ἡγουμένων 20.8/2.9.2022 ἀπεφασίσθῃ ἡ μὴ ἀποδοχὴ
τῆς ἐλεύσεως τοῦ σχισματοαιρετικοῦ Ἐπιφανίου εἰς προσκύνησιν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος
καὶ ἡ συμμετοχή του εἰς τὰ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικά δρώμενα.

Αὐτὴ τὴ φορὰ ὁ Πρῶτος καὶ ἡι συνοδεύουσα τὴν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος ἀντιπροσωπεία θὰ ἀρθοῦν στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων ;

 Θὰ εἶναι συνεπεῖς μὲ τὴν ἀνώτατη ἀπόφαση τῆς συνάξεως τῶν ἡγουμένων τῆς μὴ ἐπικοινωνίας μὲ τὸν ἀνεπιθύμητον Ἐπιφάνιον, ἢ θὰ φορέσουν δι' ἄλλην μίαν
εἰσέτι φορὰν τὸ προσωπεῖο τῆς διπροσωπείας, κρούοντες, ἠθοποιῶν δίκην, τὸ
δοξάρι τῆς εἰρωνείας, τῆς ἀπαξιώσεως καὶ τῆς καταφρονήσεως τῶν εὐσεβῶν ;

Ἄραγε θὰ ἀποδειχθοῦν καὶ πάλιν, δίγλωσσοι καὶ δίβουλοι ὅπως πολλάκις συνέβῃ εἰς τὸ παρελθόν ;
Θὰ εἶναι καὶ πάλιν συνπρωταγωνισταὶ τοῦ Ἐφιάλτη καὶ τοῦ Ἰούδα ;
Ἐὰν παρ' ὅλα ταῦτα ἐπισυμβεῖ τὸ ἀπευκταῖο, τότε αὐτὸ θὰ ἐπισύρει τὴν ἱερὰν ἀγανάκτησιν καὶ τὴν μῆνιν τῶν πιστῶν καὶ εὐσεβῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχοντες κατὰ νοῦν τό «Ὅταν ἔλθῃ ὁ ἀσεβὴς εἰς βάθος κακῶν, καταφρονεῖ»  (Παροιμ.18,3) τότε δικαίως, τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα θὰ ἐκφράσει καὶ κραυγάσει σὲ ὑπευθύνους καὶ
συνυπευθύνους τὸ «Ἀνάθεμα ἔστω» !

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Κοινότητα Αγίου Όρους - Αδύνατον ένα «ομόφυλο ζεύγος» να θεωρείται οικογένεια και να υιοθετεί παιδιά

 

 

“Είναι σαφώς ξένο προς την διδασκαλία του Ευαγγελίου και το Ορθόδοξο ήθος να αφήνεται να εννοηθεί ότι ένα «ομόφυλο ζεύγος» είναι δυνατόν να θεωρείται ως οικογένεια και να αναγνωρίζεται σε αυτό δικαίωμα υιοθεσίας τέκνων, καθώς κάθε τέτοιου είδους μορφή τεκνοθεσίας η αναδοχής αντίκειται στην ευαγγελική διδασκαλία. Δεν θα μπορούσαμε παρά να εκφράσουμε την λύπη μας για τις παραπάνω δημόσιες εμφανίσεις και τοποθετήσεις προσώπων της Εκκλησίας, οι οποίες παρέχουν αφορμές σκανδαλισμού του πιστού λαού”, αναφέρει μεταξύ άλλων στο ανακοινωθέν που εξέδωσε η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους

Αναλυτικά το ανακοινωθέν:

Εξ αφορμής προσφάτων δημοσίων εμφανίσεων και τοποθετήσων κληρικών της Εκκλησίας, ακόμη και ιεραρχών, οι οποίες αφήνουν να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι δυνατόν η Εκκλησία να δέχεται οποιαδήποτε άλλη μορφή οικογένειας, εκτός από αυτήν που θεσπίζει το Ιερόν Ευαγγέλιον, η Ιερά Κοινότης επιθυμεί να τοποθετηθεί και δημοσίως.

Το Άγιον Όρος, ως χώρος προσευχής και ασκήσεως, με αδιάσπαστη συνέχεια λειτουργική και πνευματική, εύχεται ταπεινά υπέρ του σύμπαντος κόσμου, για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως διακρίσεων.

Το μυστήριο του βαπτίσματος, με το οποίο ο άνθρωπος γίνεται μέλος της Εκκλησίας και λαμβάνει την χάρη του Αγίου Πνεύματος, αναμφισβήτητα αποτελεί την ορατή έκφραση της άπειρης αγάπης του Θεού. Η προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με το άγιο Ευαγγέλιο και τον νόμο του Θεού εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω δεν θα μπορούσαμε παρά να εκφράσουμε την λύπη μας για τις παραπάνω δημόσιες εμφανίσεις και τοποθετήσεις προσώπων της Εκκλησίας, οι οποίες παρέχουν αφορμές σκανδαλισμού του πιστού λαού. Είναι σαφώς ξένο προς την διδασκαλία του Ευαγγελίου και το Ορθόδοξο ήθος να αφήνεται να εννοηθεί ότι ένα «ομόφυλο ζεύγος» είναι δυνατόν να θεωρείται ως οικογένεια και να αναγνωρίζεται σε αυτό δικαίωμα υιοθεσίας τέκνων, καθώς κάθε τέτοιου είδους μορφή τεκνοθεσίας η αναδοχής αντίκειται στην ευαγγελική διδασκαλία, την ανθρώπινη φύση αλλά και στο ήθος και στις παραδόσεις του λαού μας, ενώ ταυτόχρονα παραβιάζει και τα στοιχειώδη δικαιώματα αθώων αντυπεράσπιστων ανθρώπων, που δεν έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ένα φυσιολογικό οικογενειακό περιβάλλον.

Τα ανωτέρω εκφράζομε ως φωνή ειλικρινούς ενδιαφέροντος για την πορεία της πατρίδος μας, και μάλιστα σε περίοδο τόσο κρίσιμη γι᾽ αυτήν.

Είθε η Προστάτις της πατρίδος μας και Έφορος του Αγίου Όρους Υπεραγία Θεοτόκος να μεσιτεύει προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν για να οδηγήσει όλους σε μετάνοια και ζωή σύμφωνα προς το φως του Ευαγγελίου και την διδασκαλία Του

Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προιστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

 

 

Πηγή:

https://www.vimaorthodoxias.gr/agioreitika-nea/katapeltis-i-koinotita-toy-agioy-oroys-adynaton-ena-omofylo-zeygos-na-theoreitai-oikogeneia-kai-na-yiothetei-paidia/ 

 

 

 

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΜΟΝΗ Διωγµοὶ Μοναχῶν µὲ ὀρθόδοξο φρόνηµα

 

Το άρθρο εδώ.

Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ - ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΘΛΙΨΗ, ΑΛΛΑ Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΑΠΑΛΕΙΦΕΤΑΙ

 

(Ἔνα σχόλιο γιά τήν ἐκδημία τοῦ μητροπολίτη Δράμας)

Ἔφυγε λοιπόν «ξαφνικά», στά 59 του χρόνια, καί ὁ μητροπολίτης Δράμας, ἔνας κληρικός γιά τόν ὁποῖο ἀρκετές φορές ἔχω γράψει στό παρελθόν – καί δυστυχῶς ποτέ γιά θετικά πράγματα. Καί γιά τίς πλᾶνες του καί γιά τήν παρουσία του σέ προξενικές τουρκοεκδηλώσεις στή Θράκη καί γιά τή συμπροσευχή του μέ ἰμάμη σέ τουρκικό νεκροταφεῖο καί κυρίως γιά τά ὅσα διέπραξε τήν τελευταία διετία ὡς φανατικός ἐμβολιοποιμένας: τό ἐμμονικό κήρυγμα ὑπέρ τῶν ἐμβολίων, τίς ἀστυνομεύσεις τῶν ναῶν, τίς διώξεις παραδοσιακῶν ἱερέων πού ἔκαναν πέρσι κανονικά Ἀνάσταση (ἀντί τῆς…διημέρου καταισχύνης), τήν πρότασή του νά κοπεῖ ὁ μισθός τῶν ἀνεμβολίαστων κληρικῶν (καί νά δοθεῖ ὡς bonus στούς ἐμβολιασμένους ὑγειονομικούς), τίς πολλαπλές προκλητικές δηλώσεις του σέ βάρος τῶν πιστῶν πού διαμαρτύρονταν, τήν προσφυγή του στά δικαστήρια μέ μηνύσεις (γιά τίς ὁποῖες μάλιστα ζητοῦσε ἐπίμονα καί φορτικά νά ἐκδικαστοῦν ἄμεσα) καί βέβαια τήν ἀπαγόρευση τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως στή μητρόπολή του ἐπί δύο καί πλέον μῆνες τό περασμένο καλοκαίρι (πράγμα μάλιστα πού ὅταν τοῦ τό ἐπισήμανα μεταξύ πολλῶν ἄλλων – κάποια μέρα πέρσι πού μέ εἶχε πάρει τηλέφωνο γιά νά με…πείσει πώς τόν ἀδικοῦσα μέ ὅσα τοῦ ἔγραφα – ἡ ἐξωφρενική ἀπάντησή του ἦταν ὅτι «δέν θά πάθουν καί τίποτε ἄν μείνουν χωρίς ἐξομολόγο γιά μερικές ἑβδομᾶδες, στό κάτω-κάτω ἄς πᾶνε καί σέ κανένα ψυχολόγο»)!

Εἰλικρινά δέν θά ἤθελα νά τά ξαναθυμίσω σήμερα πάλι ὅλα αὐτά. Καί τοῦτο, ὄχι φυσικά ἐπειδή «ὁ ἀποθανών δεδικαίωται», ὅπως θά βγοῦν νά ποῦν πάλι κάποιοι ἄσχετοι πού δέν ἔχουν προφανῶς ἰδέα γιά τό τί σημαίνει πραγματικά αὐτή ἡ φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (πάντως σίγουρα ὄχι αὐτό πού νομίζουν), οὔτε ἐπειδή δέν πρέπει δῆθεν νά ἀσκοῦμε κριτική (καθότι ἀσφαλῶς καί πρέπει, ὅταν ἔχουμε νά κάνουμε ὄχι μέ ἰδιωτικά «περί βίου» θέματα, ἀλλά μέ πνευματικά «περί πίστεως», πόσο δέ μᾶλλον ὅταν αὐτά γίνονται δημοσίως ἀπό πρόσωπα πού ἀσκοῦν ποιμαντορία καί παίρνουν στόν λαιμό τους μέ τίς πλάνες τους ἀνθρώπινες ψυχές). Ἀλλά ἀπλῶς ἐπειδή εἶναι πράγματα πού ἔχω ἤδη ξαναγράψει. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὡστόσο ὅτι πρέπει νά τά θυμόμαστε. Ὅπως καί τό ὅτι ἔφυγε «ξαφνικά» – ὅχι πλήρης ἡμερῶν, ἀλλά πλήρης ἐμβολίων.

Ἐννοεῖται φυσικά ὅτι ἀπό πνευματικῆς ἀπόψεως οὐδείς ἔχει τό δικαίωμα νά ἐπιχαίρει, πόσο δέ μᾶλλον νά θριαμβολογεῖ ἤ νά προβαίνει σέ ἀπαράδεκτα ὑβριστικά σχόλια. Οὐδείς. Ἀντιθέτως, θλίψη μόνο πρέπει νά μᾶς ἐμφορεῖ καί νά εὐχόμαστε εἰλικρινά νά μετανόησε ἔστω καί τήν ὑστάτη ὤρα καί νά τόν πῆρε ὁ Κύριος στήν καλύτερη στιγμή γιά τήν ψυχή του. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει πώς θά ξεχάσουμε καί ὅσα προηγήθηκαν, οὔτε πώς ἦταν ἀπό τούς πιό μανιώδεις καί προκλητικούς διῶκτες τῆς τελευταίας ζοφερῆς διετίας (ἐπιλέγοντας ξεκάθαρα τήν ὁδό τοῦ «πρός κέντρα λακτίζειν») καί ἀπό τούς πλέον ἐπιφανεῖς ἐκπροσώπους τοῦ «ἀνάποδου κόσμου», σέ πλήρη σύνταξη μέ τό ἀντίχριστο καθεστώς. Στόν φρικτό πόλεμο πού ζοῦμε ἐδῶ καί τόσους μῆνες, μέ τά θύματα τῆς ἐμβολιαστικῆς ὑστερίας νά πληθύνονται δραματικά (ἀπό τίς «ξαφνικίτιδες» καί τίς χιλιάδες ἀκόμη παρενέργειες), μέ τόσους ἀπηνῶς κυνηγημένους καί ἀδίκως ἀπολυμένους συνανθρώπους μας, μέ τόσα ἐξευτελιστικά φασιστικά μέτρα πού ἔχουμε ὑποστεῖ, ἀλλά καί μέ ἀντικείμενο τοῦ διωγμοῦ πάνω ἀπό ὅλα τήν πίστη μας, δέν ἔχουμε τό δικαίωμα νά ξεχνᾶμε πόσοι (εἴτε πολιτικοί, εἴτε γιατροί, εἴτε νομικοί, εἴτε κονδυλοφόροι, εἴτε κληρικοί) ὄχι μόνο δέν πολέμησαν ὅλη αὐτή τήν ἀποτρόπαιη δαιμονική κτηνωδία, ἀλλά καί ἔβαλαν πλάτη γιά τήν ἐπικράτησή της. Πόσο δέ μᾶλλον κι ἀπό τή στιγμή πού διαβάζουμε ἀπό χτές τό πρωί πρωτοφανοῦς ἀστειότητας ἐξυμνητικά κείμενα σέ κάποια ἱστολόγια καί καθεστωτικές φυλλάδες γιά τή δῆθεν λαμπρή πολιτεία τοῦ ἐν λόγω ὡς ποιμενάρχη (μέχρι καί τόν παλαμικό τίτλο «Σέ κλαίει ὁ λαός» εἴδαμε σέ κάποιο δημοσίευμα, στό ὁποῖο ὁ εὐφάνταστος καθ’ ἕξιν ὑμνωδός του συνεχίζει μέ τά ἐξῆς ἀνεκδιήγητα: «Σε κλαίει ο λαός της Δράμας, πεφιλημένε Ιεράρχα, που έχασε τον φιλόστοργο πατέρα του, τον καλό του ποιμένα, τον ακοίμητο φρουρό του και προστάτη. Σε κλαίει ο λαός της Μακεδονίας, ως άλλο Παύλο Μελά, που δεν θα έχει πια κοντά του τον υποστηρικτή των δικαίων του, τον μπροστάρη των αγώνων του…Σε κλαίει όλος ο κόσμος που σε γνώρισε και ένιωσε τον ευεργετικό χαρακτήρα σου και την μεγάλη σου καρδιά που δεν άντεξε να βλέπει την υποκρισία της ζωής»)! Πράγματα ἀπίστευτα καί ἐντελῶς παραμορφωτικά τῆς πραγματικότητας.

Ἀρκετά ὅμως μέ τή διαστρέβλωση τῆς ἀλήθειας, πού συνεχίζει νά ρίχνει λάσπη στόν ἀγώνα τῶν λίγων πού μάχονται ὑπέρ αὐτῆς, πού ρίχνει στάχτες στά μάτια ὅσων ὁμοφρόνων τοῦ ἐκλιπόντος (κληρικῶν τε καί λαϊκῶν) ἔχουν ἀκόμη κάποιες ἐλπίδες νά ἀνανήψουν (ἤ ἔστω νά προβληματιστοῦν) τρομάζοντας ἀπό γεγονότα σάν αὐτό, καί πού φυσικά ἀποπροσανατολίζει καί ἀπό τήν προφανή ἀνάγκη νά ἔχει ἐφεξῆς ἡ Δράμα ἕνα νέο ποιμένα, πολύ καλύτερο τοῦ τωρινοῦ, πού τουλάχιστον δέν θά ἀκολουθήσει τά βήματα του κατά τά τελευταῖα σκοτεινά ἔτη. Ἄς εἴμαστε ξεκάθαροι λοιπόν: θλιβόμαστε γιά τήν ἐκδημία του, εὐχόμαστε νά ἔχει καλή ἀπολογία μπροστά στό τρομερό Βῆμα τοῦ Κυρίου, ἀλλά τά γεγονότα δέν μποροῦν νά κρυφτοῦν κάτω ἀπό κανένα χαλί (ἐξωραϊσμοῦ ἤ ἀποσιώπησης). Ὅσο γιά κάτι σαλιάρικα ἐξόδια ἐφύμνια τῆς κακιᾶς ὥρας, τό λέμε ξεκάθαρα ὅτι μόνο καλό δέν κάνουν στήν ψυχή του. Ἄς τά ἀφήσουνε λοιπόν στήν ἄκρη οἱ ἀσύστολοι ἐγκωμιαστές καί, ἄν θέλουν νά τοῦ παράσχουν πραγματική ὑπηρεσία, ἄς ἀρχίσουν νά προσεύχονται γιά τήν ψυχή του, κλαίοντες πικρῶς. Ὅπως καί ὅλοι μας βέβαια…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-δεδομενη-η-θλιψη-αλλα-η/

Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες : Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὴν Οὐκρανία, τὸν ὁποῖον προκάλεσε ἡ Νέα Τάξις

 

 

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 7//20.3.2022 

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν 

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Θεσσαλονίκης 

 

Πρὸς τὴν Σεβαστὴ Ἱερὰ Κοινότητα  

καὶ τοὺς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους 

καί στό ἁπανταχοῦ Χριστεπώνυμο Πλήρωμα . 

Θέμα: Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος μεταξὺ ὁμοδόξων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στὴν Οὐκρανία, τὸν ὁποῖον προκάλεσε ἡ Νέα Τάξις Πραγμάτων τῶν Παγκοσμιοποιητῶν –Σατανολατρῶν. 

«Κύριε τὶς παροικήσει ἐν τῷ σκηνώματί σου ἤ τὶς κατασκηνώσει ἐν ὄρει ἁγίῳ σου; Πορευόμενος ἄμωμος καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην, λαλῶν ἀλήθειαν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ» (ψλμ.14).  

Αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ ψαλτηρίου, ἅγιοι Πατέρες τὰ διαβάζουμε κάθε ἡμέρα. Ποῖος ὅμως ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς σύγχρονους Ἁγιορεῖτες, ἐργάζεται δικαιοσύνην καὶ λαλεῖ ἀλήθεια ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ;  

Δὲν προλάβαμε νὰ ἀναπνεύσουμε λίγο, ἀπὸ τὴν ἀφόρητη καταπίεσι καὶ ἀπὸ τὴν πρωτόγνωρη τρομοκρατία καὶ προπαγάνδα τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ καὶ τῶν Μ.Μ.Ε. μὲ ἀφορμὴ τὸ ἀφήγημα τοῦ κορωναϊοῦ, τῆς κατασκευασμένης αὐτῆς πανδημίας τῆς Νέα Τάξης Πραγμάτων, ὅπου ἐπὶ δὺο χρόνια δολοφονοῦσαν τὶς ψυχές μας ἐπὶ 24ώρου βάσεως, γιὰ νὰ μᾶς ἐξαναγκάσουν νὰ κάνουμε τὸ ΄΄σωτήριο διαβόλιο–΄΄ἐμβόλιο΄΄, ἐξ αἰτίας τοῦ ὁποίου ἔχουν πεθάνει καὶ θὰ ἐξακολουθοῦν νὰ πεθαίνουν χιλιάδες ἄνθρωποι, ( μέχρι τῆς 12.02.2022 στήν Ε.Ε. 39.997 θάνατοι καί 3.666.011 παρενέργειες, σύμφωνα μέ τά δεδομένα τοῦ Eudravigilance, European database of suspected adverse drug reactions reports, Covid-19 Vaccine Adverse Drug reactions)·καὶ ξαφνικὰ μέσα σὲ λίγες ἡμέρες ( ἀπὸ τὶς 28 Φεβρουαρίου), τὰ συστημικὰ Μέσα ἐξαπάτησης ἐσίγησαν, καὶ ὁ κορωναϊὸς ἐξαφανίσθηκε, ὡς διὰ μαγείας ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν Μ.Μ.Ε. 

Ξαφνικὰ (;) ξυπνήσαμε μέσα σὲ ἕνα πραγματικὸ πολεμικὸ κλῖμα, στὴν Οὐκρανία, ὅπου ὅλοι οἱ σώφρονες ἀναλυτὲς, φοβοῦνται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐξελιχθεῖ ἀκόμη καὶ σὲ ἕνα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο! 

Ἔτσι, σύμφωνα μὲ δημοσίευμα τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ὁ γνωστὸς πλέον τηλεοπτικὸς καὶ διαδυκτιακὸς στὰρ, ὁ « φερόμενος ὡς Ἡγούμενος τῆς ἐκτὸς τειχῶν Ἱ.Μ Ἐσφιγμένου» ἤ ὅπως εἶναι γνωστοὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος (Α.Ο.) καὶ ὡς «Κατσουλιέρηδες», μαζί μὲ τὸν Ἀντιπρόσωπό του, (τὰ δὺο αὐτὰ ἄτομα ἀποτελοῦν καὶ τὴν ὅλη πολυπληθῆ  ἀδελφότητα τους ! ), ἐνῶ οἱ ἑκατὸν καί πλέον τόσοι Μοναχοὶ τῆς Ἱ.Μ Ἐσφιγμένου εἶναι γιὰ αὐτοὺς καὶ γιὰ ὅσους συμφωνοῦν μὲ τὶς ἄνωθεν πατριαρχικὲς ἐντολὲς καταληψίες!!!  

Τὸ μόρφωμα αὐτὸ τῆς Νέας Μονῆς Ἐσφιγμένου, τὸ ὁποῖο σέρνεται ἐδῶ καὶ 15 χρόνια περίπου, μὲ τὸ ὁποῖο, βέβαια κανένας φυσιολογικὸς καὶ νουνεχὴς Ἁγιορείτης δὲν συμφωνεῖ, θὰ στιγματίζει, ὅμως τὴν νεώτερη ἱστορία τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τὸ παρήγαγαν.  

Ὁ ἐν λόγῳ ἡγούμενος, ἀφοῦ μέχρι τώρα ἔβγαινε συχνὰ πυκνὰ καὶ μᾶς κατηχοῦσε, μᾶς ἔκανε μαθήματα ὑγείας καί ὑγιεινῆς, καὶ προέτρεπε τὸν κόσμο νὰ τρέξουν νὰ ἐμβολιασθοῦν, καὶ συκοφαντώντας καὶ κατακρίνοντας ὅλους ἐμᾶς ποὺ δὲν συμφωνοῦμε μὲ αὐτὸν, τώρα ἀνέλαβε νὰ μᾶς διδάξει καὶ περὶ πατριωτισμοῦ (!) καὶ νὰ ἐκδηλώσει τὰ ΄΄ἀνθρωπιστικὰ΄΄ του αἰσθήματα (!) μονομερῶς.  

Κυρίως, ὅμως, ἀνησυχεῖ γιὰ τὴν σχισματικὴ ΄΄ἐκκλησία΄΄ τοῦ αὐτοχειροτόνητου ψευδοαρχιεπισκόπου Ἐπιφανίου, μὲ τὴν ὁποία ἔχει ταυτισθεῖ, καὶ ἡ ὁποία μὲ τὴν στήριξη τῶν ναζιστῶν τοῦ Ἀζόφ, τῆς Ἀμερικανοφυτευμένης Οὐκρανικῆς κυβερνήσεως, ἀφοῦ  κατέλαβε ἀρκετὲς ἐνορίες ἀπὸ τὴν κανονικὴ Ἐκκλησία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ὀνουφρίου μὲ τρόπο ἐγκληματικὸ καὶ βίαιο, ἔδιωξε τοὺς πιστοὺς, τοὺς ἄρπαξαν τοὺς ναοὺς, καὶ τώρα λειτουργοῦνται σὲ διάφορα σπίτια καὶ κατακόμβες, διότι δὲν θέλουν νὰ ἔχουν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Οὐνῖτες τοῦ Ἐπιφανίου. Τώρα φοβᾶται, μήπως ἀντιστραφοῦν οἱ ὅροι καὶ οἱ σχισματικοὶ διωχθοῦν ἀπὸ τοὺς Ναοὺς, τὰ Μοναστήρια καὶ τὶς περιουσίες ποὺ ἐλήστευσαν! Ἔτσι μὲ λίγα λόγια, ὁ ἀνωτέρω ἀναπαράγει, ὅπως πάντα,  ὅλη τὴν προπαγάνδα, τῶν Μ.Μ.Ε, καὶ ὑποστηρίζει τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰ ἐγκλήματα τῶν νεοναζί τοῦ Ἀζόφ, ὅπως λέγονται, καὶ ὡς ἡγούμενος λαμβάνει ἐχθρικὴ θέσι κατὰ τῆς  Ρωσικῆς  Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας  καὶ τοῦ Ὀρθοδόξου Ρωσικοῦ λαοῦ.  

Στὴν πατρίδα μας, μὲ κυβερνητικὴ ἀπόφαση ( πρωθυπουργοῦ καὶ κάποιων ὑπουργῶν ) χωρίς, βέβαια, νὰ ἐρωτηθεῖ , ὅπως πάντα γίνεται,  ὁ κυρίαρχος Ἑλληνικὸς λαὸς, πού διαφωνῇ στήν  ἀποστολή πολεμικοῦ ὑλικοῦ στὴν Οὐκρανία γιὰ νὰ ἀλληλοεξοντώνονται συνάνθρωποί μας. 

Σεβαστὴ Ἱερὰ Κοινότητα, ἔπειτα ἀπὸ τὶς ἀνωτέρω δημόσιες δηλώσεις τοῦ ἐν λόγῳ ἡγουμένου, καθὼς καὶ ἄλλων Ἁγιορειτῶν ἡγουμένων, γνωστῶν καὶ ἀγνώστων, ἐκδηλουμένων, καὶ φίλα προσκειμένων πρὸς τὴν ἀντικανονικὴ, σχισματικὴ Οὐκρανικὴ Αὐτοκέφαλη ΄΄ἐκκλησία΄΄, μὲ τὴν ὁποία κάποιοι ἀπ‘ αὐτούς  ἤδη  ἔχουν  συλλειτουργήσει, καί πού γιὰ ὅλα αὐτὰ, ὅλοι αὐτοὶ ( μέ πρωταίτιο τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο πού μέ τήν προμελετημένη ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης τό 2016) φέρουν μεγίστη εὐθύνη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἱστορίας τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου.  

Ἀλλὰ καὶ ἡ δικὴ σας εὐθύνη εἶναι ἐξ ἴσου τεραστίων διαστάσεων, διότι ὅλους αὐτοὺς, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν καὶ τὸν σκληρὸ πυρῆνα τῶν Οὐνιτῶν–Οἰκουμενιστῶν, καὶ  ποὺ ἀποτελοῦν μειοψηφία, ὅμως αὐτοὶ δροῦν στὸ Ἃγιο Ὄρος, καὶ ἀσκοῦν πνευματικὴ τρομοκρατία καὶ στὰ λοιπὰ Μοναστήρια τὰ λεγόμενα παραδοσιακὰ, καὶ στὸ τέλος ἐπικρατοῦν καὶ ὑλοποιοῦν τὰ σχέδιά τους.  Ὅλους αὐτοὺς ἐσεῖς οὐδέποτε, ὡς ἀνωτάτη ἀρχὴ τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, ὡς Ἱερὰ Κοινότης, δὲν ἐκαλέσατε σὲ ἀπολογία καὶ δὲν ἐζητήσατε εὐθύνες, ἀλλὰ μάλιστα καὶ συνεχίζετε νὰ συλλειτουργεῖτε μαζί τους καὶ νὰ συμπανηγυρίζετε…!  

Μέσα σὲ αὐτὴν, λοιπὸν τὴν τραγικὴ κατάστασι, καὶ μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, ὅπως γίνεται φανερὸ, τώρα καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος κινδυνεύει νὰ γίνει καὶ αὐτὸ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐχθρικοὺς στόχους γιὰ τὴν Ὁμόδοξη  Ρωσία, ἄν δὲν διαχωρίσει μὲ ἐπίσημο τρόπο τήν θέσι του, τόσο  ἀπὸ τὴν παρανοϊκὴ στάσι τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως , ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς ἑκάστοτε ΄΄ἁγιορεῖτες΄΄, οἱ ὁποῖοι δημιουργοῦν τέτοιες καταστάσεις. Ὀφείλει νὰ ὑψωθεῖ πάνω ἀπὸ τὶς περιστάσεις, στὸ πνευματικὸ ὕψος του, τῆς Μοναχικῆς καὶ Εὐαγγελικῆς περιωπῆς, στήν ὁποία ἁρμόζει νὰ ἵσταται πάντοτε, καὶ τοιουτοτρόπως νὰ πορεύεται, μέσα « στὴν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος»  τοῦ παρόντος αἰῶνος.  

Ἐπειδὴ, ὅμως δὲν ἔχουμε καὶ πολλὴ ἐμπιστοσύνη, ὅτι θὰ πράξετε τὸ καθῆκον σας, γιὰ αὐτὸ ἐπιθυμοῦμε, νὰ σᾶς δηλώσουμε, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἱστορίας, μὲ αὐτὴ τὴν δημόσια ἐπιστολή μας: 

 Ὅτι ἐμεῖς οἱ ἁπλοὶ Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Μοναχοὶ, γιὰ ἄλλη μία φορὰ διαχωρίζουμε τὴν θέσι μας, καὶ καταγγέλλουμε τέτοιες ἀντιμοναχικὲς συμπεριφορὲς. Ὅπως ἔχουμε διαχωρίσει καὶ τὴν θέσι μας καὶ δὲν συμπορευόμαστε στὴν Παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ( βλ. Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς )· τοιουτοτρόπως καταδικάζουμε καὶ τώρα τέτοιες δηλώσεις ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν μοναχική ἰδιότητα καὶ τὴν ἀποστολὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὸ ὁποῖο ὀφείλει νὰ παραμείνει σημεῖον ἀναφορᾶς χριστιανικῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης, καὶ ὁμολογίας,  καὶ μάλιστα, ὅταν μέσα στὰ σπλάγχνα του συμβιώνουν ἐπὶ αἰῶνες Μοναχοὶ ἀπὸ ὅλα τὰ Ὀρθόδοξα ἔθνη, Ρῶσοι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Γεωργιανοί καὶ από ἄλλα ἔθνη,  μέσα στὸ πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, σὲ μιὰ  πανορθόδοξη Μοναστικὴ Πολιτεία, τὸ ὁποῖο, μέχρι τώρα, ἦταν ἕνα μοναδικό καὶ παγκόσμιο ὑπόδειγμα Χριστιανικῆς κοινωνίας καὶ ἕνα πολὺ ἀνεκτίμητο δῶρο τῆς Ἑλληνικῆς Ρωμηωσύνης στὴν Ἐκκλησία καὶ σὲ ὁλόκληρον  τὸν κόσμο καὶ τοὺς λαούς. 

 Σεβαστοὶ Πατέρες, ἡ Κυρία Θεοτόκος, κάποτε θὰ σᾶς ζητήσει εὐθῦνες, ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Ποῖον Ἅγιον Ὄρος παραλάβατε ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, Ἅγιο Ἀθανάσιο τὸν Ἀθωνίτη, Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Πρῶτον, Ὁσιομάρτυρες Ἁγιορεῖτες, Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ καὶ τοὺς Ἡσυχαστὲς καὶ τέλος ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Κολλυβάδες Πατέρες, καὶ ποῖον Ἅγιον Ὄρος θὰ παραδώσετε στοὺς μετέπειτα;   

Ἐμεῖς ὡς Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Μοναχοὶ, διακηρύσσουμε σὲ ὁλόκληρο τὸν πολιτισμένο κόσμο, ὅτι δὲν διαχωρίζουμε τοὺς ἀνθρώπους, σὲ ἔθνη καὶ ὁμάδες κ.λπ.         « οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ·πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» ( Γαλ.γ΄,28). 

Δὲν εἴμαστε, λοιπὸν ὑπὲρ κανενός πολέμου καὶ ἐναντίον κανενὸς λαοῦ. Δὲν διαχωρίζουμε τοὺς ἀνθρώπους σὲ ἀντιμαχόμενες ὁμάδες, νὰ ἀλληλοσκοτώνονται, αὐτὸ εἶναι ἔργον τοῦ Σατανᾶ ( “… ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἢν ἀπ’ἀρχῆς…” Ἰωάν.8,44.), τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, τῶν Παγκοσμιοποιητῶν καὶ ὅσων τοὺς ἀκολουθοῦν.  

Ὅσο γιὰ τὴν ὑποκριτικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου -4.3.2022- πρὸς τὸν Πατριάρχη Ρωσίας κ.Κύριλλον, καθὼς ἐπίσης τῆς κατευθυνόμενης ὑποβολιμαίας  φαρισαϊκὴς ἐγκυκλίου τῆς Δ.Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ( ἀριθμ. 3057/15.3.2022/Ἀρ.Πρωτ.1410/Ἀρ.Διεκπ.445), τίς ἀφήνουμε ἀσχολίαστες … διὰ τὴν ἀλάνθαστον Ὀρθόδοξη συνείδηση τοῦ ὅλου Χριστεπωνύμου Πληρώματος, εὐελπιστῶντας νὰ  τίς τοποθετήσει  στὸ  χρονοντούλαπο τῆς ἀπαξίωσης. 

Διότι ὁ πόνος, τὸ αἷμα, ἡ ὀρφάνεια, ἡ πεῖνα, ἡ δυστυχία καὶ ὁ θάνατος εἶναι τὸ ἴδιο σὲ ὅλους. Εἴμαστε ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ, ὑπέρ τῆς Δικαιοσύνης, ὑπέρ τῆς Ἀληθείας, ὑπέρ  τῆς  Εἰρήνης,  ὑπέρ τῆς ὑπερασπίσεως τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρέπειας καὶ ἐλευθερίας τοῦ κάθε ΑΝΘΡΩΠΟΥ ὡς ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ. 

Ὁ Θεὸς λείπει ἀπὸ τὸν κόσμο, πουθενὰ δὲν γίνεται τὸ θέλημά Του. 

Ἔρημος οἶκος εἶναι : ὁ κόσμος σήμερα. Ἔρημος ἀπὸ εἰρήνη, ἔρημος ἀπὸ Θεό .* 

ΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ  ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ :     ” Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν ·…” Ἰωάν.14,27 

Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες 

______________ 

*ΠΗΓΗ : Φώτης Κόντογλου. ( Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ Φώτης Κόντογλου στὴν τρίτη διάστασή του»,  σελ. 124-127, ἔκδ. Ἱερὸ Κοινόβιο ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, Γουμένισσα 2003).

 

 Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ἁγιορεῖτες-κελλιῶτες-πατέρες-ὁ-ἐμ/ 

Ν.ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ - ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΥΡΚΟ

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Ξημερώνει σέ λίγες ὦρες ἄλλη μία παράξενη 25η Μαρτίου. Αὔριο θά χτυπήσουν ξανά οἱ καμπάνες, ὅμως θά εἶναι θλιμμένος ὁ ἦχος τους. Γιατί αὔριο εἶναι νά γιορτάσουμε τήν Παναγιά μας στή μεγάλη της γιορτή, μέ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας μας. Μά ἡ Παναγιά μας κλαίει. Κλαίει γιά μᾶς, γιά τήν ἀνεπίστροφη κατηφόρα μας, γιά τήν ἐθελούσια ἐξορία μας, γιά τό ἀμετανόητο ξόδεμά μας σέ κακοτράχαλες στενωπούς πλάνης καί ἀποστασίας.

Ἀλλά οὔτε καί ἡ ἄλλη μεγάλη γιορτή της πατρίδας δέν θά τιμηθεῖ πραγματικά. Παρά μόνο μέσα σέ συνθῆκες ντροπῆς καί αὐτοακύρωσης. Μέ ἀπόν κάθε φρόνημα εὐψυχίας, μέ παρόντες τούς δεσμοφύλακες βιαστές τῆς λευτεριᾶς μας, μέ φίμωτρα καί προφυλάξεις, μέ κυρίαρχα καί ὀφθαλμοφανῆ παντοῦ τά σύμβολα τῆς σύγχρονής μας σκλαβιᾶς.

Καί εἶναι βέβαια καί αὐτά τά διακόσια (σύν ἕνα) χρόνια, πού σέ πληγώνουνε διπλά. Ἀκριβῶς τόσα χρόνια ἐλευθερίας συμπληρώνουμε αὔριο, ἔτσι τουλάχιστον δέν λέμε; Δύο ὁλόκληρους (καί κάτι) αἰῶνες – κι ἐμεῖς συνεχίζουμε νά τούς «ἐορτάζουμε» μέσα στή ντροπή. Μήπως ὅμως τέτοια ντροπή εἶναι τελικά πού μᾶς πρέπει, ἔτσι ὅπως καταντήσαμε; Λαός στή μεγάλη του πλειονότητα μπερδεμένος καί ἀμνησιακός, ἀφελληνισμένος καί ἀκατήχητος, ἐμμονικά ἐγκλωβισμένος σέ αὐταπᾶτες καί ὑποταγμένος σέ ἐσμούς καί συμμορίες ὁρκισμένων ὀλετήρων, ἴσως αὐτήν τήν κατάντια νά μᾶς ἄξιζε νά ζήσουμε στό τέλος δύο αἰώνων πού οὔτε πραγματική λευτεριά μᾶς ἔφεραν ποτέ, οὔτε ἀνάσταση καί λυτρωμό τοῦ Γένους. Καί πού εἰδικά ὁ επίλογός τους, τά τελευταῖα αὐτά σαράντα χρόνια, ἤτανε ἡ πιο φριχτή κατάδυση στόν βοῦρκο τῆς ἀθλιότητας καί τῆς παρακμῆς.

Αὐτή τή στιγμή εἴμαστε στό πιό βαθύ καί σκοτεινό σημεῖο τῆς συνολικῆς Ἱστορίας μας. Ἴσως λοιπόν «ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν». Μέ αὐτές τίς ἀνεκδιήγητες πολιτικές καί ἐκκλησιαστικές ἡγεσίες, μέ αὐτούς τούς πολιτειακούς ἄρχοντες, μέ αὐτές τίς χυδαῖες καί ἐλεεινές ἐλίτ, μέ αὐτές τίς συμμορίες «μαζικῆς ἐνημέρωσης», μέ αὐτούς τούς «ἐπιστήμονες», μέ αὐτούς τούς δασκάλους. «Τέτοια λευτεριά τή σιχάθηκα» – τί ἄλλο ἄραγε θά μποροῦσε νά πεῖ ξανά σήμερα ὁ μέγας Μακρυγιάννης, πέρα κι ἀπό τήν ἄλλη του θρηνητική κραυγή ὅτι «λευτερωθήκαμεν ἀπό τούς Τούρκους καί σκλαβωθήκαμεν εἰς ἀνθρώπους κακορίζικους, ὅπου ἦταν ἡ ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης»; Μετά ἀπό τόσες καί τόσες δεκαετίες ψευτορωμέικου, ἴσως αὐτός νά εἶναι ὄντως καί ὁ πιό κατάλληλος τρόπος γιά νά τό «τιμήσουμε» κατά πῶς τοῦ ἀξίζει. Καί συμβολικά ὁ πιο ταιριαστός, ἀλλά καί οὐσιαστικά ὁ συνεπέστερος.

Ὅσο κι ἄν εἶναι ὅμως πρωτόγνωρα θλιμμένη καί παράξενη, αὐτή ἡ αὐριανή μέρα παραμένει μεγάλη. Στή διπλή της ὑπόσταση. Ἐμεῖς κάναμε ὅ,τι μπορούσαμε ἐδῶ καί τόσα χρόνια, γιά νά τή μαγαρίσουμε (καί ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί ὡς Ἕλληνες), μά ἡ λάμψη της εἶναι πάντα ἐκεῖ – στάχτες καί ἀκαθαρσίες μπορεῖ νά τή σκεπάσανε, ὅμως εἶναι ἀδύνατο νά τή σβήσουν. Καί ἀκριβῶς γιά τόν λόγο αὐτό, εἰδικά σήμερα, δέν γίνεται νά ἀναλωθοῦμε οὔτε σέ ἀνοησίες γιά δῆθεν «δύο αἰῶνες ἐλευθερίας», οὔτε φυσικά καί στίς συνήθεις εὐχές γιά «χρόνια πολλά». Εἴμαστε ἀντίθετα ὑποχρεωμένοι – περισσότερο ὑποχρεωμένοι ἀπό κάθε ἄλλη φορά – νά τή βιώσουμε αὐτή τή μέρα μέ περισυλλογή καί περίσκεψη. Μέ πόνο καί αἴσθημα ντροπῆς. Μέ σκληρή αὐτοκριτική καί ἐπιτέλους ἀποφάσεις γιά μεταστροφή καί ἐξανάσταση. Καί ἄν γιά κάτι ὀφείλουμε νά εὐχηθοῦμε, αὐτό εἶναι μόνο γιά νά μᾶς φωτίσει ὁ Θεός. Καί μετά νά μᾶς ἀξιώσει νά κάνουμε κι ἐμεῖς στή ζωή μας γιά τήν πατρίδα κάτι μικρό ἔστω, ἀλλά πάντως ἀντάξιο ὅλων ἐκείνων τῶν ἡρώων.

Τί ἀξία ἔχουν ἄλλωστε τά πολλά τά χρόνια, ἄν εἶναι νά συνεχίσεις νά ζεῖς μέσα σ’ αὐτό τό ἀπερίγραπτο τέλμα τοῦ ἐξανδραποδισμοῦ, τῆς προδοσίας, τῆς κατάρρευσης τοῦ παντός, τῆς ἐκούσιας ἐξορίας ἀπό τό φωτεινό Βασίλειό Του, τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τήν ἀγκαλιά τῆς μεγάλης Μάνας μας; Κλεισμένοι ἐδῶ καί δεκαετίες σέ νοητά δεσμωτήρια ἰδεοληπτικῶν ψυχώσεων καί νεοεποχίτικης λοβοτομῆς, ἀλλά πλέον, ἐδῶ καί δύο χρόνια, κλεισμένοι καί μέσα σέ νέους τοίχους φυλακῆς – σκλάβοι δυό φορές πιά. Μέ κλειδωμένες ἐκκλησιές (γιατί βεβαίως κλειδωμένες παραμένουν, ὄχι πλέον μέ ὑλικές ἀμπάρες, ἀλλά μέ τίς ἀλυσίδες τῆς πλάνης καί τῆς μολυσματικῆς βλασφημίας πεπτωκότων ποιμένων), μέ φιμωμένα στόματα καί μέ ἀλλοιωμένες συνειδήσεις. Αὐτοεγκλωβισμένοι σέ ἀπίστευτα ἀφηγήματα πού ἀποδεχθήκαμε ὡς τή μόνη ἀλήθεια. Πετώντας μόνοι μας ἄκριτα καί ἀβασάνιστα στή χωματερή κεκτημένα καί αὐτονόητα μέχρι χτές δικαιώματα. Θυσιάζοντας ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ στόν βωμό τοῦ φόβου πάτρια, θέσμια, ἱερά καί ὅσια αἰώνων. Δεσμῶτες τῆς ὑστερίας καί τοῦ πανικοῦ. Παίρνοντας μέρος σάν τά ποντίκια (ἀλλά ἐκουσίως καί αὐτοπροαιρέτως ἐμεῖς) σέ νεοταξικά πειράματα ἐλέγχου καί παγκόσμιας ἐπιβολῆς. Καί ἔχοντας ἀπομείνει ἄπνοοι καί ἡμιθανεῖς στούς καναπέδες μας, νά βλέπουμε ἀποχαυνωμένοι ἀφιερώματα σέ μακρινές κι ὁλοένα καί πιό ξεθωριασμένες ἡμέρες ἀγώνων καί ἡρώων τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας, πού ὅμως ἀδυνατοῦν πιά ἐπί τῆς οὐσίας νά μᾶς ἀγγίξουν πραγματικά.

Μακροημέρευση μέσα σ’ αὐτόν τόν δυσώδη βόρβορο πού βαθαίνει καί βρωμίζει ὅλο καί περισσότερο, μόνο εὐνουχισμένοι καί τρομοκρατημένοι σκλάβοι τῆς Νέας Τάξης καί τῆς Νέας Ἐποχῆς μποροῦν νά εὔχονται. Καλή μετάνοια λοιπόν νά λέμε, πάνω ἀπ’ ὅλα. Καλή μετάνοια! Δηλαδή πλήρη, ὁλοκληρωτική και ἔμπρακτη ἀλλαγή τοῦ νοός!

Καί σάν μετανοήσουμε καί κλάψουμε πικρά γιά τά ἀποτρόπαια χάλια μας καί ξαναβροῦμε τούς ἑαυτούς μας, πού μόνοι μας τούς κάναμε κουρέλι καί παρανάλωμα στή δίνη τῶν Καιρών, τότε πιά νά εὐχηθοῦμε καί τό ἄλλο: «Καλή λευτεριά»! Ἤ μπορεῖ καί «καλό βόλι»!

Γιά νά μπορέσουμε νά ἐπιχειρήσουμε κι ἐμεῖς τή Μεγάλη Ἔξοδο ἀπό τόν βοῦρκο. Μήπως καί ξαναβροῦμε ἐπιτέλους Ἀνάσταση καί Λευτεριά.

Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου…

 Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-για-τη-μεγαλη-εξοδο-απο-τ/ 

 

Ο χρόνος των μισανθρώπων ΤΕΛΕΙΩΣΕ !!!

 

Αδελφοί εν Χριστώ,

Χαίρεται και χαίρεσθε!

Ο χρόνος τους τελείωσε. Βέβαια θα προσπαθήσουν να περισώσουν το παραμύθι τους και μάλιστα τόσο πιό άγρια όσο θα πλησιάζει το τέλος τους.

Η (στριμωγμένη) αρκούδα βγήκε και τσικνίζει από την Πέμπτη. 

Οι προφητείες ετελείωσαν. Πλέον, είναι ειδήσεις. Ακολουθεί και το μερτικό μας και ο χρόνος είναι λίγος.

Ετοιμασθείτε!

Ο δρόμος μας βέβαια δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, θα προηγηθεί η Σταύρωση πρίν την Ανάσταση.

Θαρσείτε!

Έχετε πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Τα όπλα μας ήταν και παραμένουν : προσευχή, μετάνοια, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία.

Τα υπόλοιπα τα φροντίζει ο φιλάνθρωπος Θεός μας.

Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα  προστεθήσεται ὑμῖν.

Αδέλφια Καλή Πάσχα !

Υ.Γ.1: Η τοιχογραφία βρίσκεται στο καθολικό της Ιεράς Μονής της Αναλήψεως του Κυρίου (Visoki Dečani) στο Κόσσοβο και χρονολογείται από τον 14ο αιώνα

Πηγή: https://www.dogma.gr/diafora/giati-apeikonizetai-o-christos-kratontas-spathi/109755/

Υ.Γ.2: Για τους μισανθρώπους που δεν θα το καταλάβουν με άλλα λόγια, τους αφιερώνω το τραγουδάκι

 

Υ.Γ.3: Και ολίγον χιούμορ (φθηνό μεν, αλλά...)

Κλιμακώνεται ο ορατός πόλεμος κατά του Χριστού από τα τσιράκια του Αντιχρίστου

 

Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ Ιστορίας 

Κωνσταντίνος Βαθιώτης, τ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ. 

Δημήτριος Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών 

Εδώ και πολλές δεκαετίες μαίνεται πάνω στον πλανήτη ένας λυσσαλέος υπόγειος πόλεμος. Το σχέδιο που τρέχουν τα παγκόσμια σκοτεινά διευθυντήρια (και που στη σημερινή μορφή του αρχίζει ορατά να λαμβάνει σάρκα και οστά μέσα στη δεκαετία του 1990) έχει φυσικά άμεση σχέση με την Παγκοσμιοποίηση, η πτώση όμως των οικονομικών συνόρων μεταξύ των κρατών και το άνοιγμα των αγορών δεν ήταν ο στόχος, αλλά απλώς το μέσο. Η οικονομική ενοποίηση του πλανήτη και ο ολοκληρωτικός έλεγχος της παγκόσμιας Οικονομίας από μία δράκα αχρείων υπήρξε απλά η απαραίτητη προϋπόθεση για το επόμενο βήμα, την κυοφορία ενός παγκόσμιου Πολιτισμού (μέσα από την υπονόμευση των βασικών χαρακτηριστικών των εθνικών πολιτισμών) και μίας παγκόσμιας Πανθρησκείας (που ήδη βρίσκεται προ των πυλών, μετά από τόσα χρόνια επέλασης του Οικουμενισμού αλλά και του ευρύτερου διαθρησκειακού συγκρητισμού).

  

Παράλληλα επινοήθηκε μία ολόκληρη σειρά «αναγκών», όπως ο «σεβασμός της διαφορετικότητας», η καταπολέμηση του ρατσισμού, η πολυπολιτισμικότητα, η καταδίκη της χριστιανικής πίστης αλλά και όλων των παραδοσιακών αξιών ως σκοταδιστικού φονταμενταλισμού, ο φεμιναζισμός, η διάλυση της παραδοσιακής οικογένειας, ο δικαιωματισμός των ΛΟΑΤΚΙ κ.λπ. (για τα παραπάνω βλ. ενδεικτικά Ν. Δαπέργολα, «Νεοεποχίτικες τελετές, προάγγελοι της παγκόσμιας Πανθρησκείας», 1-2-2021: https://katanixi.gr/synergates/dapergolas-nektarios/neoepochitikes-teletes-proaggeloi-tis-pagkosmias-panthriskeias/https. – Του ίδιου, «Στα βρόγχια της νεοταξικής προπαγάνδας», 19-10-2019: https://katanixi.gr/synergates/dapergolas-nektarios/nektarios-dapergolas-sta-vrochia-tis-n/).  

Αυτές οι νέες «ανάγκες» καθόρισαν τη νεοταξική ατζέντα που βάλθηκε μέσα από την πλήρη διαστροφή της σημασίας ακόμη και των λέξεων, να χτίσει σταδιακά τον «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» του παγκοσμιοποιημένου Μετανθρώπου, στην ουσία δε τον «θαυμαστό ανάποδο κόσμο» μιας ολοκληρωτικά αντεστραμμένης πραγματικότητας σε σχέση με την αλήθεια. 

Ο απώτερος σκοπός όλης αυτής της πορείας ήταν και παραμένει η πλήρης ποδηγέτηση της ανθρωπότητας και η μετατροπή της σε ανοϊκό κοπάδι από ευνουχισμένα ανδράποδα, που θα δεχθεί ευχαρίστως και θα προσκυνήσει ένα παγκόσμιο Ηγέτη. Και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Αντίχριστο, για τον οποίο η Αποκάλυψη αλλά και πάμπολλοι παλαιοί και σύγχρονοι Άγιοι της Εκκλησίας μας μάς έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει. Η πορεία προς αυτήν την εξέλιξη είναι σαφής και μόνο τυφλοί είναι δυνατόν ακόμη, ειδικά στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, να την αγνοούν ή να τη χλευάζουν ως συνωμοσιολογικό σενάριο.  

Φυσικά όμως για να γίνει αυτό, για να είναι δηλαδή έτοιμη η ανθρωπότητα να δεχθεί τον Αντίχριστο, δεν αρκεί η προσέγγιση των λαών μέσω της διάλυσης των ιδιαίτερων εθνικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών τους. Κύριο μέσο σε αυτή την πορεία είναι η ηθική αποκτήνωση των ανθρώπων, η παράδοσή τους σε κάθε αμαρτία, σε κάθε δαιμονική πλάνη και βλασφημία, σε κάθε σαρκική διαστροφή (πράγμα ήδη ολοφάνερο παγκοσμίως ειδικά τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες). Άλλο βασικό όμως μέσο είναι και ο φόβος, ένας φόβος που καλλιεργείται μεθοδικά ειδικά την τελευταία 20ετία. Αρχικά ήταν ο πόλεμος κατά της δήθεν τρομοκρατίας (με τις Αλ Κάιντες και τα λοιπά παραμύθια της Χαλιμάς), ακολούθως περάσαμε στη βιοτρομοκρατία με τους διάφορους ιούς τύπου Η1Ν1, που δεν πέτυχαν μεν τα αναμενόμενα, προσέθεσαν όμως εμπειρία στους επινοητές τους, ώστε να τα πετύχουν στην επόμενη «πίστα», με τα όσα ζούμε δηλαδή την τελευταία διετία: τώρα που απλώς η Νέα Τάξη άλλαξε προσωπείο και ονομάστηκε Μεγάλη Επανεκκίνηση. 

Το πόση σχέση έχουν όλα αυτά τα γεγονότα μεταξύ τους, φαίνεται ακόμη και από την ορολογία που χρησιμοποιείται. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε εδώ το αίτημα για παγκόσμια (δήθεν δημοκρατική, στην πραγματικότητα δικτατορική) διακυβέρνηση που διατυπώνεται εδώ και αρκετά χρόνια (θυμίζουμε μάλιστα μεταξύ άλλων και τη χρήση του σχετικού όρου από την πρώην πρωθυπουργική μας νεοταξική μαριονέτα ονόματι ΓΑΠ), αλλά πλέον τους τελευταίους μήνες βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο.  

Θα αναφέρουμε όμως βέβαια και την περίφημη φράση «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού», τον οποίο κήρυξαν τον Μάρτιο του 2020 το νεοταξικό φερέφωνο Εμ. Μακρόν μαζί με την ημετέρα αντίχριστη νυν πρωθυπουργική μαριονέτα. «Αόρατος εχθρός» ήταν το παρατσούκλι που είχε προαποφασισθεί από την παγκόσμια ελίτ να δοθεί στον κορωνοϊό, προκειμένου να δικαιολογηθούν όλα τα απάνθρωπα μέτρα που θα εφαρμόζονταν για την εξολόθρευση του «φονικού ιού», ο οποίος θα αιματοκύλιζε την ανθρωπότητα. Οι απολύτως προβλέψιμοι διαχειριστές των παγκόσμιων κρίσεων αντέγραψαν για μία ακόμη φορά τον εαυτό τους, αφού επανέφεραν στο προσκήνιο τον κωδικό-παρατσούκλι του αόρατου εχθρού, τον οποίο είχαν αξιοποιήσει μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Ο πόλεμος κατά του τότε «αόρατου εχθρού» είχε κηρυχθεί εναντίον της Αλ Κάιντα και ακολούθησαν οι παγκόσμιοι περιορισμοί πολλών ελευθεριών που απολάμβαναν οι πολίτες στο ακέραιο μέχρι εκείνη την εποχή (για τη μιλιταριστική ορολογία ως κρατική συνταγή καταπάτησης των δικαιωμάτων του πολίτη βλ. Κ. Βαθιώτη, «Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού», 2η έκδ., Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 45 επ.). 

Και βέβαια η χρήση του συγκεκριμένου όρου αποτελεί μία ακόμη νοσηρή διαστροφή της αλήθειας. Γιατί απλούστατα «αόρατος εχθρός» στη γλώσσα των Ορθόδοξων Χριστιανών είναι ο διάβολος και αντιστοίχως «αόρατοι εχθροί» οι στρατιές των δαιμόνων που τον υπηρετούν. Μάλιστα, την ύπαρξη των αόρατων εχθρών την πληροφορούμαστε ήδη από τη βρεφική μας ηλικία, μέσα στην Ακολουθία του Αγίου Βαπτίσματος: «Ὑπὲρ τοῦ ἀναδειχθῆναι τὸ ὕδωρ τοῦτο ἀποτρόπαιον πάσης ἐπιβουλῆς ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν». Πασίγνωστη είναι και η ιδιότητα που προσδίδεται στη Θεοτόκο, μέσα από τη φράση τής Β΄ Στάσης των Χαιρετισμών: «Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον» (για περισσότερες αναφορές βλ. Κ. Βαθιώτη, «Από την τρομοκρατία στην πανδημία», ό.π., σελ. 40 επ.). Ιδού λοιπόν άλλη μία ξεκάθαρη όψη του «θαυμαστού ανάποδου κόσμου», από τη στιγμή που ένας όρος που επί αιώνες ήταν απολύτως ταυτισμένος με τον διάβολο, χρησιμοποιείται πλέον εδώ και μερικά χρόνια στρεβλωτικά από τα όργανα του διαβόλου, δηλαδή το παγκόσμιο νεοταξικό ιερατείο και τις κατά τόπους μαριονέτες του. Και ο δήθεν πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού είναι στην πραγματικότητα πόλεμος που γίνεται από τον αόρατο εχθρό κατά του τελειότερου δημιουργήματος του Θεού, δηλ. κατά του ανθρώπου. 

Αυτός ο πόλεμος όμως κατά του ανθρώπου και η πορεία προς την παγκόσμια ενοποίηση και τη διακυβέρνηση από τον προετοιμαζόμενο παγκόσμιο ηγέτη, δηλαδή τον Αντίχριστο, πέρα και από τα προαναφερθέντα (για τον φόβο και για την πνευματική αποκτήνωση της ανθρωπότητας), δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν χτυπηθεί το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο: η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και λατρεία. Ζούμε λοιπόν ως εκ τούτου έναν ανίερο πόλεμο με στόχο να τεθεί ο Χριστός εντελώς έξω από τη ζωή μας, να πάψουμε να ασχολούμαστε, να πιστεύουμε και κυρίως να ελπίζουμε σε Εκείνον. Εξ ου και ο πόλεμος αυτός είναι πραγματικά λυσσαλέος ειδικά ενάντια στους Ορθοδόξους (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν αφορά και Χριστιανούς άλλων ομολογιών ή ακόμη και αλλοπίστους που έχουν καλή προαίρεση – ο στόχος είναι να βληθεί κάθε υπάρχουσα τωρινή ή και δυνητικά μελλοντική σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με τον μόνο δυνάμενο σώζειν Κύριο της Ζωής και όλης της Δημιουργίας). Μόνο αν ξεχάσουν οι άνθρωποι τον Χριστό, θα είναι έτοιμοι να δεχθούν τον Αντίχριστο. Εξάλλου σύμφωνα με την Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία (πρώτος τόμος της Φιλοκαλίας) η λήθη μνημονεύεται ως ένας από τους τρεις γίγαντες της κακίας με σκοπό ο άνθρωπος να μην διατηρεί εντός του μνήμη Θεού, ώστε να αμαρτάνει χωρίς συστολή. 

       Ο ανίερος αυτός πόλεμος κατά του Χριστού δεν διεξάγεται μόνο με τη χρήση μέτρων που πλήττουν την αξία του ανθρώπου και κυρίως το μέγιστο αγαθό που Εκείνος χάρισε στο πλάσμα Του: το αυτεξούσιο. Διεξάγεται και με την κλιμακούμενη απόπειρα να διαλυθεί η Ορθοδοξία συγχωνευόμενη με τις άλλες δήθεν Εκκλησίες, απόπειρα που δρομολογήθηκε εδώ και αιώνες αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια τρέχει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Διεξάγεται ωστόσο και με τις βλάσφημες επιθέσεις, ρητές ή συμπερασματικά συναγόμενες, εναντίον της πίστης μας. Αυτές στοχεύουν στην ουσία της πίστης μας, η οποία βεβαίως δεν είναι άλλη από τη θεότητα του Χριστού. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι ειδικά την τελευταία 20ετία ζούμε μία κορύφωση της επίθεσης ενάντια στον Χριστό ως Θεάνθρωπο, που αν και μόνιμη, εντείνεται ωστόσο –για προφανείς θεωρούμε λόγους– κατά τις δύο μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης: το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Ταινίες (σαν τον αποτρόπαιο «Τελευταίο Πειρασμό» και πιο πρόσφατα τον ελεεινό «Κώδικα ντα Βίντσι»), άρθρα, διηγήματα, δήθεν επιστημονικές ανακαλύψεις και ψευδοϊστορικά ντοκιμαντέρ, παρελαύνουν στις μικρές οθόνες μας και στις σελίδες του διαδικτύου με ένα και μόνο σκοπό: να σπείρουν την αμφιβολία, να δυναμώσουν την απιστία, να υποβάλουν την ιδέα ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε (στη μία περίπτωση) ή δεν συνελήφθη και δεν γεννήθηκε υπερφυώς από την Αειπάρθενο Μαρία (στην άλλη). Όμως «εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν» (Προς Κορινθίους Α΄ 15:17) και αν η γέννησή Του δεν ήταν «μυστήριον ξένον και παράδοξον», τότε επίσης όλη η πίστη μας είναι μία απάτη (βλ. ενδεικτικά Ν. Δαπέργολα, «Ποιος απορεί με τον Κώδικα ντα Βίντσι;», Εφημ. Μακεδονία, Ιούλιος 2006). Και ένας Χριστός που δεν είναι Θεός, δεν ενδιαφέρει κανέναν, δεν έχει σημασία για τον άνθρωπο, ο οποίος μέσα στην απόγνωση και την άλυτη μεταφυσική του αγωνία θα είναι πια έτοιμος να αναζητήσει ένα νέο Λυτρωτή, έναν καινοφανή Μεσσία. 

       Φέτος, η βλασφημία κατά του Χριστού και της Παναχράντου Μητέρας Του συνεχίσθηκε και κορυφώθηκε από νέους πρωταγωνιστές. Κατ’ αρχάς από τον  ξακουστό καθηγητή Πολιτικής της Υγείας (sic), (δ)εμμονικό «σταυροφόρο της βελόνας» και νυν εξωτερικό συνεργάτη-επιστημονικό σύμβουλο των «Ελληνικών HOAXES» Ηλία Μόσιαλο, ένα μοσχαναθρεμμένο υπηρέτη της Νέας Τάξης και ειδικότερα της Μεγάλης Επανεκκίνησης, που ξεκίνησε την κομματική του σταδιοδρομία τη δεκαετία του 1980, όταν ανέλαβε, ως φοιτητής στη σχολή της Ιατρικής, το πόστο του επικεφαλής της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, εν συνεχεία ανδρώθηκε στα εωσφορικά κέντρα εξουσίας της Μ. Βρετανίας, για να αξιοποιηθεί τον Ιούνιο του 2011 ως Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος από τον διαπρύσιο κήρυκα της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» ΓΑΠ. Συνεχίσθηκε όμως η βλασφημία και με μία ακόμη αποτρόπαιη γελοιογραφία από τον σκιτσογράφο της νεοταξίτικης δημοσιογραφικής ναυαρχίδας ονόματι «Καθημερινής» Ανδρέα Πετρουλάκη και κορυφώθηκε με ένα ακόμη πολύ εκτενέστερο και απερινόητης βλασφημίας δήθεν διήγημα από τον γνωστό εκπρόσωπο της ψευτοπροοδευτικής νεοελληνέζικης χωματερής «λογοτέχνη» Χρήστο Χωμενίδη. Ένα χυδαιούργημα που φέρει τον Χριστό –μέσω ζοφερών λεπτομερειών– να είναι ο καρπός ερωτικής σχέσης της Μαρίας με ένα Ρωμαίο στρατιώτη. Όλα αυτά σε μία πλήρη αναβίωση των αισχροτήτων που γράφονται για τον Χριστό και την Παναγία μας στο Ταλμούδ και αναπαράγονται στις μασονικές, νεοπαγανιστικές και λοιπές σατανιστικές τελετές εδώ και αιώνες. 

Βεβαίως, αν ο… προφητικός Έλληνας νομοθέτης δεν είχε καταργήσει το άρθρο 198 του παλαιού Ποινικού Κώδικα, με το οποίο ρυθμιζόταν η ποινική μεταχείριση του δράστη της αξιόποινης πράξης της “Κακόβουλης βλασφημίας”, ως εγκλήματος με ιδιάζουσα ηθικοκοινωνική απαξία  (στην παρ. 2 προβλεπόταν ότι: «Όποιος… εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με κράτηση έως έξι μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες ευρώ»), σήμερα θα μπορούσε να ξεκινήσει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με το αν η επιλογή όλων αυτών των «κυρίων» να διακωμωδήσουν την άσπιλη σύλληψη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τον οποίο γέννησε η Θεοτόκος υπερφυώς, εκ Πνεύματος Αγίου, στοιχειοθετεί ποινική ευθύνη με βάση το εν λόγω κατηργημένο άρθρο.  

Σήμερα, όμως, το μόνο έγκλημα που έχει ξεμείνει στο εξαϋλωμένο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα περί επιβουλής της θρησκευτικής ειρήνης είναι η διατάραξη θρησκευτικών συναθροίσεων! Στο πλαίσιο δηλ. της (υποτίθεται) εξορθολογιστικής φιλοσοφίας η οποία χαρακτηρίζει τον Έλληνα νομοθέτη αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η κατάργηση των άρθρων 198 Π.Κ. (“Κακόβουλη βλασφημία”) και 199 Π.Κ. (“Καθύβριση θρησκευμάτων”), τα οποία κρίθηκαν από τους ολετήρες της Νέας Τάξης Πραγμάτων ως εγκλήματα ήσσονος ηθικής και ποινικής απαξίας που δεν εναρμονίζονται με το δόγμα της πολιτικής ορθότητας και αντίκεινται στην υλοποίηση των σχεδίων της Πανθρησκείας. 

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, παρατηρείται η κατάργηση κάθε ποινής για την βλασφημία σε μία εποχή κατά την οποία ακριβώς εντείνεται η βλασφημία (πόσο τυχαίο άραγε;) και όπου πλέον κάθε «τσιράκι του Αντιχρίστου» μπορεί να εξαπολύει ανενόχλητο βλάσφημες βολές εναντίον της πίστης μας και να εξεμεί ασύδοτα πάνω σε όλα τα όσια και ιερά μας. Μάλιστα, στον ανάποδο κόσμο της εποχής του κορωνοϊού, το πιθανότερο είναι τα εν λόγω «τσιράκια» να εφαρμόσουν πιστά την διαβολική τέχνη που διδάχθηκαν στα «εωσφορικά θρανία» τους, δηλ. να αναποδογυρίσουν την πραγματικότητα, διαμαρτυρόμενοι ότι αυτοί είναι που δέχθηκαν επίθεση από φανατικούς Ορθόδοξους Χριστιανούς για ένα χιουμοριστικό σκίτσο, σχολιασθέν ελεύθερα ως προϊόν Τέχνης σε μια «δημοκρατική» κοινωνία, όπως η ελληνική. Και από κάποια γνωστά γιουσουφάκια του ψευτοπροοδευτικού μας νεοφιλελέφτ υπονόμου το βλέπουμε πράγματι ήδη να συμβαίνει.  

Είναι επίσης όμως εξαιρετικά εύγλωττο το ότι αποκλειστικά και μόνο τα πρόσωπα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου διεγείρουν την… χιουμοριστική έμπνευση κάποιων επίδοξων αστεϊστών, ενώ βεβαίως παρατηρείται παντελής έλλειψη φαντασίας και χάνεται κάθε σκωπτική διάθεση, όταν πρόκειται για ιερά πρόσωπα και μορφές άλλων θρησκειών. Και εκ του γεγονότος αυτού αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι αυτοί οιστρηλατούνται από αβυσσαλέο μίσος ειδικά κατά των ιερών θέσμιων της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποίο καλύπτουν υποκριτικά κάτω από τον μανδύα μιας «Τέχνης» που εξαχρειώνει αντί να εξευγενίζει. Και επιβεβαιώνεται ότι ο πόλεμός τους είναι αποκλειστικά εναντίον του Χριστού. 

Ας αναλογισθούμε όμως πλέον και ποια οφείλει να είναι η δική μας θέση και στάση απέναντι σε όλα αυτά. Και για τη μεν στάση μας απέναντι στο ευρύτερο παγκόσμιο σχέδιο των ολετήρων έχουμε πολλάκις αναφερθεί, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη αντίστασης, κυρίως δε πνευματικού αγώνα και προσήλωσής μας στην ορθή πίστη, ως του μόνου δρόμου για να παραμείνουμε αλώβητοι μέσα στην εν εξελίξει λαίλαπα. Ειδικά δε ως προς το επίκαιρο θέμα της βλασφημίας το τι πρέπει να γίνει είναι επίσης σαφές. Και αυτό δυστυχώς δεν έχει γίνει. Η τρισάθλια ανάρτηση Μόσιαλου προκάλεσε μεν αντιδράσεις (λογικό σε ένα βαθμό, από τη στιγμή που πρόκειται για εκπρόσωπο της ελλαδικής υγειοναζιστικής κυβερνήσεως στο εξωτερικό, σε θέματα κορωνοϊού), ενώ καταδικάστηκε από επίσημη ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου αλλά και μεμονωμένους Ιεράρχες, καθώς και από ανακοίνωση της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους. Τα υπόλοιπα βλάσφημα κρούσματα ουσιαστικά αγνοήθηκαν (ως μη ωφείλετο). Αλλά και οι σημειωθείσες κατά Μόσιαλου αντιδράσεις δεν ήταν ασφαλώς κατά κανένα τρόπο οι δέουσες. 

Γιατί εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Απλή, σύντομη, φραστική καταδίκη για ένα τόσο μεγάλο ατόπημα, όπως αυτό της κακόβουλης και εμπαθούς καθυβρίσεως του Πανσέπτου Προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου, μόνο ως «βελούδινο ράπισμα» μπορεί να εκληφθεί. Ωστόσο η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία κατά την μακραίωνη παράδοσή της διαθέτει την πνευματική εμπειρία καθώς και τα κατάλληλα θεραπευτικά μέσα, ώστε αφ’ ενός μεν να οδηγήσει σε μετάνοια το τέκνο της που έσφαλε και αφ’ ετέρου να προφυλάξει το ποίμνιό της από την ψυχοφθόρο δράση του. Η απλή φραστική καταδίκη δεν κρίνεται ως επαρκές θεραπευτικό μέσο, αφού δεν προσφέρεται για τον σωφρονισμό του υπαιτίου ενός τόσο μεγάλου ανοσιουργήματος, ενώ ταυτόχρονα δεν αποθαρρύνει κάθε μελλοντικό επίδοξο υβριστή της Παναγίας μας.    

Και εγείρεται το ερώτημα: Ποιο είναι το κατάλληλο μέσο θεραπείας για την περίπτωση των όψιμων υβριστών; Όπως ορίζεται από τους Ιερούς Κανόνες, είναι τα πνευματικά επιτίμια για τους μετανοήσαντες, ενώ για τους εμμένοντες στη βλασφημία «ἀνάθεμα  ἔστω». Θυμίζουμε μάλιστα και κάτι που έλεγε σχετικά ο Άγιος Παΐσιος: «Έχω υπόψιν μου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφημο, που τον αφήνουν στην τηλεόραση και μιλάει, ενώ έχει πει τα πιο βλάσφημα λόγια για τον Χριστό και την Παναγία. Δεν παίρνει και η Εκκλησία μια θέση να αφορίση μερικούς. Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζη η Εκκλησία. Λυπούνται τον αφορισμό!» (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», Β΄ Έκδοση 2000, Ιερόν Ησυχαστήριον Ιωάννου του Θεολόγου, σελ. 35). 

Επειδή όμως είναι σαφές πως δεν μπορούμε να αναμένουμε τίποτε πλέον από τη διοικούσα Εκκλησία (η στάση της κατά την εποχή της δήθεν πανδημίας έριξε οριστικά και τα τελευταία εναπομείναντα προσωπεία), ας επικεντρωθούμε τουλάχιστον στον δικό μας ρόλο. Επειδή η επόμενη βλάσφημη επίθεση από τα νεοεποχίτικα τσιράκια του Αντιχρίστου δεν είναι μακριά, εναπόκειται σε εμάς τους απλούς πιστούς να διαφυλάξουμε την πίστη και να αντιδράσουμε με πάθος απέναντι στους χυδαιολόγους και ρυπαρογράφους υβριστές. Όπως γενικότερα οφείλουμε να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις απέναντι στη νεοταξική επέλαση. Σιωπώντας γινόμαστε συνένοχοι και εμείς, σύμφωνα και με τους χαρακτηριστικούς λόγους του περίφημου μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου, που τόνιζε ότι όταν ένας λαός κατατρύχεται από αντίχριστες ηγεσίες (πολιτικές και πνευματικές), αν αντιδράσει στα έργα τους, οι πνευματικές ευθύνες βαραίνουν μόνο εκείνες, αλλά αν δεν αντιδράσει, είναι και αυτός συνυπεύθυνος. Το δε μέτρο της ορθής στάσης και συμπεριφοράς μας απέναντι σε κάθε βλάσφημο και υβριστή της πίστεώς μας το δίνει  ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που όταν άκουγε κάποιον να βλασφημεί κατά του Χριστού και της Παναγίας, τότε εξοργιζόταν και έλεγε: «Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφό μου, και ύστερα το μάτι να μου βγάλει, έχω χρέος ωσάν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το δε να υβρίσει τον Χριστό μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω». 

Επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε όμως καθίσταται βέβαια και ο αγιοπνευματικός λόγος του Αγίου Παϊσίου, που τόνιζε χαρακτηριστικά: «Σε αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνει ό,τι γίνεται ανθρωπίνως, και ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνη στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι κάναμε εκείνο που μπορέσαμε. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους. Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε για αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε! Είναι φοβερό! Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν θα το σκεφθούν. Αν η Εκκλησία δεν μιλάη, για να μην έρθη σε ρήξη με το κράτος, αν οι μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τα έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα Ιδρύματα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα, τότε ποιος θα μιλήση;». (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», ό.π., σελ. 36-37). 

Η Παναγιά μας να μας φωτίζει και να μας δίνει δύναμη για να μιλούμε και να αντιστεκόμαστε ευρύτερα με κάθε τρόπο απέναντι στις βλάσφημες επιθέσεις και τις αντίχριστες επιβουλές που εξαπολύουν οι δαιμονικοί ταγοί της Νέας Τάξης και οι ανεκδιήγητες μαριονέτες τους. Τα περισσότερα βέβαια όντως ανήκουν στον Θεό. Ας κάνουμε όμως και εμείς αυτό που μπορεί να γίνει ανθρωπίνως. Με λίγα λόγια, ας κάνουμε το χρέος μας!

Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/κλιμακώνεται-ο-ορατός-πόλεμος-κατά-το/