ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ο Εμβολιασμός Δεν Είναι Υποχρεωτικός

 

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος - Ο χρόνος της Αναστάσεως του Κυρίου

 

 Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

      Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας του μακαριστού γέροντος στην Κατήχηση ΙΔ΄ του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

(Εἰς τό : «Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν». Ὁ τόπος τῆς Ταφῆς. Ὁ χρόνος τῆς Ἀναστάσεως)

      […]Έτσι ο Κύριος ανεστήθη, άγνωστον πότε, ξέρετε γιατί; Ίσως να είναι ένα προανάκρουσμα ότι ο Κύριος θα έρθει άγνωστη ώρα όταν θα ξανάρθει. Πιθανώς, αυτό πιθανολογείται κι από τους Πατέρες, αλλά πιθανολογείται, ότι η ημέρα της Δευτέρας του Χριστού Παρουσίας θα είναι Κυριακή. Προσέξτε γιατί θα είναι Κυριακή. Δεν αντιτίθεται σε εκείνο που είπε ο Κύριος ότι κανείς δεν θα ξέρει πότε θα έρθει. Ὡς κλέπτης ἐν νυκτί. Κάθε επτά ημέρες έχομε, αγαπητοί μου,  Κυριακή. Ποια Κυριακή θα είναι αυτή; Ουδείς το γνωρίζει. Γιατί μπορεί να είναι Κυριακή η Δευτέρα του Χριστού παρουσία; Διότι η Ανάστασις του Χριστού έγινε ημέρα Κυριακή. Η Πεντηκοστή έγινε ημέρα Κυριακή. Και οι Πατέρες θεολογούντες, υποθέτουν και λέγουν ότι ίσως και η Δευτέρα του Χριστού Παρουσία, να γίνει ημέρα Κυριακή.

     Σημειώσατε ότι η ανακαίνισις των ανθρώπων και της Δημιουργίας, δυνάμει, έγινε ημέρα Κυριακή. Πώς; Με την Ανάσταση του Χριστού. Είπα «δυνάμει». Διότι επατήθη ο θάνατος και εισάγεται η αθανασία. Και συνεπώς η ανακαίνισις του ανθρώπου και της Δημιουργίας. Αλλά και κατά τη Δευτέρα του Χριστού Παρουσία, θα έχουμε ανακαίνιση της Δημιουργίας, θα έχουμε ανάσταση των νεκρών, θα έχουμε αθανασία και αφθαρσία σωμάτων και ανακαίνιση ολοκλήρου της Δημιουργίας. Και αυτό ακόμη ενισχύει ότι η Δευτέρα του Χριστού Παρουσία θα είναι ημέρα Κυριακή. Προσέξτε· θεολογείται αυτό. Δεν λέμε σίγουρα αυτό, ε; Το θεολογούμε αυτό το πράγμα. Ημέρα Κυριακή.

     Έτσι ο Κύριος είπε και κάτι άλλο. Ότι έρχεται ὡς κλέπτης ἐν νυκτί. Γιατί αν εγνώριζε ο νοικοκύρης πότε ο κλέπτης έρχεται, θα φύλαγε την ώρα· που σημαίνει αιφνίδια. Αφέθηκε πιθανώς ο χρόνος απροσδιόριστος, μέσα στη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακήν…- σημειώσατε δε ότι η ημέρα του Σαββάτου δεν άλλαζε όπως παρ’ ημίν αλλάζει στις 12 τη νύχτα. Εμείς έχομε την αστρονομικήν ώρα εισαγάγει, μην το ξεχνάτε αυτό. Η ημέρα του Σαββάτου άλλαξε από τις 6 το απόγευμα. Διότι με την δύσιν του ηλίου, στο εβραϊκό ημερολόγιο, έχομε την καινούρια ημέρα. Συνεπώς η  Κυριακή, δηλαδή η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, όχι η δευτέρα, η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, με την Κυριακή αρχίζομε, είναι μετά τις 6 το βράδυ. Χοντρικά λέω έτσι, αν πάρουμε ας πούμε πάνω-κάτω την ισημερία, κάπου στις 6 δύει ο ήλιος. Κάπου εκεί. Χοντρικά το λέμε αυτό. Συνεπώς η Κυριακή είχε αρχίσει βασιλεύοντος του ηλίου. Πότε λοιπόν ο Κύριος ανεστήθη; Στις 7 το βράδυ; Στις 8, στις 10, στις 12, στη 1, στις 2; Δεν ξέρουμε… Μένει μυστήριο. Γιατί μυστήριο μένει όταν θα ξανάρθει ο Χριστός, πότε θα ξανάρθει. Ένα. Μένει ο Όρθρος. Γιατί; Γιατί τον όρθρον έγινε αντιληπτή η Ανάστασίς Του. Διότι τότε πήγαν οι μαθήτριες.

    Λίγη ώρα, πολύ λίγη ώρα πιο μπροστά, λίγη ώρα, έγινε ο σεισμός, απεκυλίσθη ο λίθος από τον άγγελο. Ο σεισμός έγινε από την πτώσιν του λίθου. Ήταν τοπικός σεισμός. Κι έγινε σεισμός για να τρομάξουν οι φρουροί. Να τρομάξουν και να φύγουν. Και φεύγοντας, να πάνε να γίνουν μάρτυρες εις τους άρχοντες ότι κάτι παράξενα πράγματα συμβαίνουν εκεί εις τον τάφον. Ότι ανεστήθη ο Ιησούς. Μάλιστα είπαν «έγιναν σαν νεκροί από τον φόβο τους», πώς ασπρίζουμε άμα τρομάξουμε... Λέμε «κέρωσα από τον φόβο μου». Αυτό πάθανε οι στρατιώται. Ώστε κι αυτοί να γίνουν μάρτυρες της Αναστάσεως. Αλλά ο Κύριος δεν ανεστήθη την ώρα που ο άγγελος απεκύλησε τον λίθον· που λίγη ώρα μετά φθάνουν οι μαθήτριες και που δεν βρήκαν τους στρατιώτες εκεί πέρα. Διότι αν τους έβρισκαν, θα ετρομοκρατούντο οι γυναίκες. Τι να κάνουν τώρα σε έναν τάφο, που φρουρείται από στρατιώτες Ρωμαίους; Έπρεπε λοιπόν να μην υπάρχουν αυτοί εκεί. Είδατε πόσα οικονομούνται;

      Ο Χριστός όμως δεν ανεστήθη με την αποκύλιση του λίθου· διότι δεν χρειάστηκε να αποκυλιστεί ο λίθος για να βγει. Με τον τρόπο που βγήκε απ΄ τα σπλάχνα της μητέρας Του, με τον τρόπον που βγήκε μέσα από εκείνο το φοβερό φάσκιωμα, δηλαδή από τα νεκρικά σάβανα, που ήταν, σας είχα πει μια περασμένη φορά με εκείνη τη σμύρνα και αλόη, ήταν φοβερό αυτό, με τις γάζες, τις πάνες, τις λωρίδες, εγίνετο ένα σώμα, σκληρό εγίνετο... Και βγήκε. Μας το λέει ο Ευαγγελιστής. «Βρήκαμε», λέει, «αυτή τη φόρμα…». Όπως βγαίνει ο μεταξοσκώληκας μέσα από το κουκούλι. Και το φακιόλι, το σουδάριο, δηλαδή το τσεμπέρι, να το πω έτσι, να το καταλάβετε καλύτερα, αυτό που εσκέπαζαν την κεφαλή του νεκρού, διπλωμένο, διπλωμένο το σουδάριο, εις έναν τόπον. Δηλαδή που έδειχνε ούτε βιάση, ούτε τίποτα. Διπλώθηκε- ακούτε οι νοικοκυρές;- · διπλωμένο και σε έναν τόπο. Δίπλωσαν οι άγγελοι το σουδάριον. Μάθημα Οικοκυρικών, από τους αγγέλους. Και τα βρήκαν οι μαθηταί ταχτοποιημένα μέσα εις τον τάφον. Καταπληκτικό! Πώς βγήκε από κει; Αυτό ανήκει πια στον Θεό. Κατά τον ίδιο τρόπο βγήκε και από τον τάφο, ενώ ήταν η πέτρα μπροστά. Δεν εμποδίζει πλέον τον Χριστόν τίποτα. Όπως το ίδιο βράδυ θα μπει μέσα εις το Υπερώον, «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων», που θα σημειώσει ο Ιερός Ευαγγελιστής Ιωάννης, δύο φορές. Πώς μπήκε; «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων».

                         ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

            και με απροσμέτρητη ευγνωμοσύνη στον πνευματικό μας καθοδηγητή

                       μακαριστό γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο,

    μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:

                                   Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΕΣ:

·       Απόσπασμα από την Ομιλία 89: Εἰς τό : «Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν». Ὁ τόπος τῆς Ταφῆς. Ὁ χρόνος τῆς Ἀναστάσεως. - Μέρος Γ' (από το 48.22΄ έως το 56.04΄):

http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/agioy_kyrilloy/agioy_kyrilloy_089.mp3

·       Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

 Πηγή:

http://aktines.blogspot.com/2021/04/blog-post_172.html 

Ημέρα πένθους και μνήμης

 

Μεγάλη Τρίτη, αφιερωμένη αφ' ενός στη δριμύτατη καταγγελία του Ιησού κατά των ταγών του Ισραήλ, των Γραμματέων και των Φαρισαίων (Ματθ. 22, 15- 23, 39) και αφ' ετέρου στην παραβολή των δέκα παρθένων.

Μεγάλη Τρίτη και το Έθνος πενθεί.

Στην Γενεύη, ο πρόθυμος Αναστασιάδης και ΣΥΣΣΩΜΟΣ ο εσμός των Αθηνών, ήδη ΠΡΟΔΩΣΑΝ την Κύπρο και πέταξαν στα σκουπίδια της Ιστορίας το (έως εχθές...) διεθνώς ανεγνωρισμένο κράτος, μετέχοντας ως κοινότητα... Ο Τάσος Παπαδόπουλος έφριττε με την ιδέα, την είχε απορρίψει παλλικαρίσια δημοσίως. Ιστορική ειρωνία, κηδεύεται σήμερα ο Βάσος Λυσσαρίδης, επίσης αντίθετος στην διχοτόμηση (δεν υπέγραψε στην Ζυρίχη, αντίθετα από τον δις πρόθυμο ΚΚ της παραπάνω φωτό).

Μεγάλη Τρίτη και το Έθνος οφείλει να θυμάται.

 80 έτη πριν οι Γερμανοί εισβολείς εισέρχονται στην έρημη Αθήνα και ξεκινά η Μαύρη Κατοχή.

Το μήνυμα του ραδιοφωνικού παραγωγού του σταθμού Αθηνών, Κώστα Σταυροπούλου συγκλονιστικό και σήμερα ακόμη, επίκαιρο.

Αδελφοί,

Το Ευαγγέλιο και η Ιστορία μας διδάδκουν, μας παρακινούν για τον αγώνα μας.

Τον αγώνα για την σωτηρία της αιωνίου ψυχής μας.

Τον αγώνα για την Ελευθερία, του Έθνους και την ατομική μας.

Καθείς μας έχει τον Γολγοθά του. Η ανάσταση επίκειται.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ανεστήθη ίνα και ημείς αναστηθώμεν.

Καλήν Φώτιση και καλή αρχή Μετανοίας,

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!