Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ : ΟΙ ΥΒΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΧΛΙΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Τρομακτικό τό συναίσθημα τῆς βλασφημίας, ὅσο καί ἄν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες (ὅπως καί λίγο πρίν τό ἐκάστοτε Πάσχα) ἔχει καταντἠσει πιά συνήθεια νά λυσσομανοῦν τά ἔνσαρκα ὀρφανά τῶν δαιμόνων, συκοφαντώντας καί χλευάζοντας τά ἱερά καί ὅσιά μας. Μά αὐτό δέν σημαίνει πώς συνηθίζεται κιόλας. Καί φέτος, μέ ἀνοιχτές καί πυοφοροῦσες μάλιστα τίς πληγές ἀπό τήν κτηνωδία τῆς ὑγειοναζιστικῆς δικτατορίας πού ἐδῶ καί δύο χρόνια διαλύει τίς ζωές μας καί διώκει ἀνοιχτά τήν πίστη μας, ἡ ὀδύνη ἦταν πολλαπλή. Ἦταν ἐξάλλου καί ὑπέρμετρα πιό χυδαία καί σοκαριστική ἠ ἐπίθεση.

Καί δέν ἦταν μόνο τό γνωστό πλέον τερατούργημα μέ τόν «ἐπιστήμονα» – κυβερνητικό πλασιέ τῆς δῆθεν πανδημίας (καί γκαιμπελίσκο τῆς φασιστικῆς ὑστερίας), μέ τή χυδαία ὕβρι ἀπέναντι στό πάνσεπτο πρόσωπο τῆς Παναγιᾶς μας. Ἀκόμη πιό χυδαία καί βλάσφημη ἴσως ἀλητεία εἴδαμε καί ἀπό ἔτερο γνωστό τζουτζέ τοῦ ψευτοπροδευτικοῦ νεοελληνέζικου ὑπονόμου, πού προσπαθεῖ ἐδῶ καί πολλά χρόνια ὁ κακομοίρης νά ὑποδυθεῖ εἰς μάτην τόν ταλαντοῦχο συγγραφέα καί πού στή μανιώδη ἀπόπειρα νά ἀντισταθμίσει μέ κάτι ἄλλο τή σεσημασμένα ἄδεια ὕπαρξή του, βρῆκε τρόπο νά κρατήσει ἐπαφή μέ τή δημοσιότητα, μέ ἕνα φρικῶδες χλευαστικό «διήγημα». Ἕνα «διήγημα» πού – μέσω μίας λεπτομερῶς διεστραμμένης μυθοπλασίας – φέρει τήν Παναγία μας νά ἔχει παράνομη σχέση μέ ἕνα Ρωμαίο στρατιώτη καί τόν Χριστό νά εἶναι καρπός τῆς σχέσης αὐτῆς (ἀπό φρίκη ἀρνοῦμαι νά γράψω περισσότερα, ὅποιος μπορεῖ καί ἀντέχει, ἄς τό ἀναζητήσει στό διαδίκτυο). Ἔνα σιχαμερό καί ἀποτρόπαιο σκουπίδι δηλαδή, πού εἶναι ἀδύνατον νά τό διαβάσεις, χωρίς νά κινδυνεύσεις μέ πολλαπλά ἐγκεφαλικά καί ἐπίσης δίχως νά κλάψεις πικρά γιά τήν κτηνώδη κατάσταση στήν ὁποία ἔχουν φτάσει κάποιοι (ἀτυχῶς αὐτοπροσδιοριζόμενοι ἀκόμη ὡς ἀνθρώπινα πλάσματα), ἀλλά τελικά καί ὅλοι μας ὡς κοινωνία, ἀπό τή στιγμή πού ἀνεχόμαστε τέτοια ἄρρητα κοπρουργήματα, χωρίς νά ξεσηκωνόμαστε.

Καί μιλώντας γιά ξεσηκωμό, φυσικά δέν ἐννοῶ ἀστεῖες «ἀντιδράσεις» σάν το ψοφοδεές ἀνακοινωθέν τῆς διαρκοῦς Συνόδου ἀπέναντι στόν Μόσιαλο (γιά τόν Χωμενίδη μάλιστα, παρότι ἐπίσης γνώριζε, δέν ἔκαμε κἄν τήν παραμικρή μνεία) ἤ σάν τίς λοιπές ἀγαπουλιάρικες δηλώσεις κληρικῶν καί «εὐσεβῶν» χριστιανούληδων, δηλώσεις τοῦ τύπου «ὁ Θεός νά τόν λυπηθεῖ». ἤ (ἀκόμη χειρότερα) «ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη τή δική μας ὑπεράσπιση». Καί θά εἴμαι ξεκάθαρος: τό τί θά κάνει ὁ Θεός εἶναι δικό Του ζήτημα, το θέμα ὅμως εἶναι τί περιμένει ἀπό ἐμᾶς καί τί ὀφείλουμε νά κάνουμε ἐμεῖς. Καί τό ὅτι δέν μᾶς ἔχει ἀνάγκη, εἶναι ἐπίσης προφανές, ἀλλά τό θέμα εἶναι τί ἔχουμε ἐμεῖς ἀνάγκη γιά τούς ἑαυτούς μας. Ἐδῶ δέν χωρᾶνε σιωπές, δέν χωρᾶνε συμβιβαστικές ἀστειότητες, δέν χωράει τό νά «γυρίσεις καί τό ἄλλο μάγουλο». Ἐδῶ δέν κακολογοῦν ἐμᾶς γιά νά προσπαθήσουμε νά τό ὑπομείνουμε μέ ταπεινοφροσύνη, ἐδῶ ὑβρίζουν τόν Θεό μας καί τήν πάναγνη Μητέρα Του, ἐδῶ χυδαιολογοῦν καί περιπαίζουν ἐν οὐ παικτοῖς. Καμία σιωπή ἐδῶ δέν δικαιολογεῖται, ἀλλά οὔτε καί καμία χλιαρότητα. Κι οὔτε μπορεῖ νά γίνει ἀνεκτό κανένα δαιμονισμένο ἄταφο κουφάρι, πού περιφέρεται ἀσύδοτο μέ τήν ψευτοπροοδευτική του προβιά καί κοπρίζει ἀνενόχλητο πάνω στά πάνσεπτα ὅσια καί ἱερά μας.

Τό λιγότερο πού θά ἔπρεπε συνεπῶς νά συμβαίνει αὐτή τή στιγμή εἶναι νά εἴμαστε ὅλοι μας στα κάγκελα, κλῆρος καί λαός, μέχρι νά ζητήσει συγγνώμη ὁ τρισάθλιος ψευτοδιανοούμενος καί μέχρι νά ἀναιρέσει ὁ πανάθλιος ψευτοεπιστήμονας (καί συνάμα βεβαίως νά πάψει ἄμεσα νά ἐκπροσωπεῖ διεθνῶς τή χώρα μας στό ὁτιδήποτε). Θά ἔπρεπε νά εἴμαστε στά κάγκελα καί γιά τόν κυβερνητικό συρφετό πού συνεχίζει νά τόν καλύπτει σιωπηλά (καί ἐπομένως νά συναινεῖ ἀναφανδόν μέ τήν ἀδιανόητη βλασφημία). Καί ἐπίσης, εἰδικά οἱ ἐπίσκοποι, ἀντί γιά χλιαρές κενοτιποτολογίες, θά ὄφειλαν νά δοῦν – ἔστω καί σέ αὐτό – τί ὁρίζουν μέ τόση σαφήνεια οἱ Ἱεροί Κανόνες ἀπέναντι στήν αἰσχρή βλασφημία καί νά πράξουν ἐπιτέλους ἀνάλογα. Μήπως καί κατορθώσουν νά μᾶς δείξουν δηλαδή, ἔστω καί κατ’ ἐξαίρεσιν, τό σθένος τους καί σέ κάποιο ἀπό τά πραγματικά σοβαρά ζητήματα. Ὄχι μόνο στούς ἐκβιασμούς τῶν άνεμβολίαστων πιστῶν, στίς διώξεις τῶν παραδοσιακῶν ἱερέων καί στήν εύλαβική ἐφαρμογή τῶν φασιστικῶν μέτρων τῆς ἀντίχριστης δυστοπίας.

Χωρίς βέβαια αὐτό νά σημαίνει πώς εἴμαστε τόσο ἀνόητοι, ὥστε νά περιμένουμε τό παραμικρό πλέον ἀπό αὐτούς. Τό τί ὅμως θα ἔπρεπε καί στό θέμα αὐτό νά πράξουν, ὀφείλουμε νά τό ποῦμε. Ὅπως καί τό ὅτι γιά μιά ἀκόμη πολλοστή φορά – ὅπως ἀκριβῶς καί ἐμεῖς, ἔτσι καί αὐτοί – «ἐζυγίσθησαν, ἐμετρήθησαν καί εὐρέθησαν ἐλλιπεῖς». Εῖναι δυστυχῶς ἀπολύτως βέβαιο πώς δέν θά εἶναι καί ἡ τελευταία…

Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-οι-υβριστεσ-τησ-παναγιασ/ 

Ν.ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ : ΚΑΘΩΣ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ Η ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Μέσα στούς καιρούς τῆς ἐκκαθάρισης καί τῶν ἀποκαλυπτηρίων πού ζοῦμε ἐδῶ και εἴκοσι μῆνες χάρη στή λεγόμενη πανδημία, ἕνα βασικό κεφάλαιο ἀφορᾶ στόν ρόλο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας διοίκησης. Ρόλο ἐμφανῆ ἤδη ἀπό τήν περσινή ἄνοιξη, μέ τήν ἀπαράδεκτη στάση πού προκρίθηκε τότε καί τήν ἐπιλογή νά κλειδωθοῦν οἱ ναοί καθ’ ὅλη τή Μεγάλη Σαρακοστή καί τίς ἡμέρες τοῦ Πάσχα, μία ἐπιλογή πού τυπικά τήν χρεώνεται τό ἀντίχριστο πολιτικό καθεστώς, ἀλλά – ὅπως γράφαμε ἤδη ἀπό τότε – ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἦταν πλήρως συνυπεύθυνη (κατά δέ τόν γράφοντα κυρίως ὑπεύθυνη). Μέσα στούς ἐπόμενους μῆνες τά άποκαλυπτήρια ἔγιναν πραγματικά καταιγιστικά, ὅσον ἀφορᾶ τόσο τόν ἀνεκδιήγητα ἀσφυκτικό ἐναγκαλισμό της μέ τήν κοσμική ἐξουσία (σχεδόν στά ἐπίπεδα τῆς ἀλήστου μνήμης σταλινικῆς «Ζῶσας Ἐκκλησίας»), ὅσο καί τή βαριά δογματική καί ἐκκλησιολογική της ἐκτροπή (μέ τήν κορύφωση τῆς «ἀλάθητης» δεσποτοκρατίας καί τήν παράλληλη ἐπινόηση μιᾶς ὁλόκληρης διαστρεβλωτικῆς ψευδοθεολογίας γιά τή δικαιολόγηση τῆς παραπάνω κατάστασης).

Καί ἄν πολλές φορές τό ἔχουμε πεῖ ὅλοι μας ὅτι πλέον ἔχουν πέσει ὅλες οἱ μάσκες, πάντα ὑπάρχουν καί νέα δεδομένα πού ἔρχονται γιά νά βάλουν μερικές ἀκόμη ψηφίδες στό μωσαϊκό τῆς ντροπῆς. Τά ὅσα ἔγιναν π.χ. τίς προηγούμενες μέρες κατέστησαν ἀπολύτως σαφές ὅτι ἐδῶ ὑφίσταται μία ἐλεινή συμπαιγνία πού κορυφώνεται. Γιά νά ὑπενθυμίσουμε τά γεγονότα, μόλις ἀνακοινώθηκαν τά πρόσφατα φασιστικά μέτρα τοῦ καθεστῶτος ἐναντίον τῶν μή ἐμβολιασμένων, ἐμφανίστηκε ὁ ἔτερος σαλτιμπάγκος τῶν ἀφεντικῶν, ὁ γνωστός μέγας προοδευτικός δημοκράτης (καί ἀρχιμνημονιακός λακές, ὑπέρμαχος τῶν τρανσέξουαλ, νομοθέτης τῆς κάθε διαστροφῆς, προδότης τῆς Μακεδονίας κλπ, κλπ) νά μᾶς ἐπιδείξει τήν τόσο δυσθεώρητη προοδευτική του κορμοστασιά, καταθέτοντας τροπολογία, ὅπως ὁ ἴδιος δήλωσε σχεδόν κομπορρημονώντας, ὥστε νά μήν εξαιρεθεῖ ἀπό τά ἄθλια μέτρα οὔτε ἡ λατρεία. Ἀπαιτώντας μέ ἄλλα λόγια νά μήν μπορεῖ κανείς νά μπαίνει σέ ὀρθόδοξο ναό χωρίς πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ ἤ ράπιντ τέστ (καί μιλᾶμε μόνο γιά ὀρθόδοξο ναό, γιατί οὔτε κλινικά κρετίνος δέν θά μποροῦσε φυσικά νά σκεφτεῖ ὅτι τέτοιο πρᾶγμα θά ἐφαρμοζόταν ποτέ σέ ἄλλους χώρους λατρείας).

Καί ἐνῶ τό γνωστό παιχνιδάκι «τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ μπάτσου» συνεχίστηκε κανονικά, μέ τόν φερόμενο ὡς πρωθυπουργό τῆς ἀποικίας νά ἀπαντᾶ στόν ἐπικεφαλῆς τῆς δῆθεν ἀντιπολίτευσης, ἐπικρίνοντάς τον σχεδόν γιά θρησκευτική ἀναλγησία μέ αὐτό πού ζήτησε, στό ἴδιο ἀκριβῶς παιχνίδι – καί σέ πλήρη ἐνορχήστρωση μέ τό πολιτικό παλιατσαριό – βρισκόταν καί ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία. Μέ ἀθλιότητες σάν τήν ἀπίστευτη γραπτή ἐντολή ἐμβολιασμοῦ ἀπό τόν μητροπολίτη Μυτιλήνης ἤ τά ἀκραῖα οὐρλιαχτά τοῦ Δωδώνης (ἄλλου γνωστοῦ «λαγοῦ» τοῦ συστήματος), πού ὑπερθεμάτιζε στό νά μή μπαίνουν οἱ ἀνεμβολίαστοι πιστοί καί ἱερεῖς στούς ναούς, ἐνῶ τήν ἴδια σχεδόν ὥρα ἐρχόταν ἡ Ἱερά Σύνοδος (λυπούμαστε, ἀλλά τό «Ἱερά» μόνο ὡς ἀστεϊσμό τό λέμε πιά), γιά νά τό ἀπαλύνει κάπως, μιλώντας ὅχι γιά ἀπαγόρευση, ἀλλά γιά… πατρική ἔκκληση. Γιά νά ξανασκληρύνει το πρᾶγμα ἀμέσως μετά μέ τίς θλιβερές δηλώσεις τοῦ μητροπολίτη Πειραιῶς, πού ἀφοῦ πρῶτα σχεδόν ὑποσχέθηκε… μισθό ἐν οὐρανοῖς γιά τούς ἱατρογκεμπελίσκους τῆς ἀκαταδίωκτης ἀλητείας (κάτι σάν green pass συγχωροχάρτι ἐνδεχομένως), τόλμησε νά ἀποκαλέσει ὕβρη πρός τόν Θεό τήν ἀμφισβήτηση τῆς ἐπιστήμης καί νά κατονομάσει ὡς σχισματικούς τούς ἱερεῖς πού ἀποτρέπουν τούς πιστούς ἀπό τό ἐμβόλιο. Καί φυσικά ἔπεται καί προφανής (νυχθημερόν) συνέχεια ἀπό τά διορισμένα πλέον ρασοφόρα μαντρόσκυλα τοῦ ψευτορθόδοξου μετανθρωπισμοῦ.

Ὅλα αὐτά λοιπόν εἶναι μία ξεκάθαρη συμπαιγνία καί ἕνας ἀκόμη πιό ξεκάθαρος ὀργανωμένος ἐμπαιγμός ὅλων μας, ἀπό τους καθεστωτικούς ἀνιεροψάλτες τῆς μεγάλης ἐπανεκκίνησης καί τούς ἀπερίγραπτους ρασοφόρους ἱσοκράτες τους. Ὁ ἕνας κόβει, ὁ ἄλλος ράβει καί ὁ τρίτος κεντάει. Καί ὅλοι μαζί τό πλέκουν παρέα τό δίχτυ τῆς σκλαβιᾶς μας. Ὅ,τι μάλιστα κάνει πώς ἀφήνει ὁ ἕνας, ἔρχεται καί τό σπρώχνει ὁ ἄλλος. Ἀλλά καί ὅ,τι βεβαίως «ξεχνᾶ» καί αὐτός, θά ἔρθει μετά ὁ τρίτος γιά νά τό «θυμίσει». Καί ὁ αἰσχρός ἐμπαιγμός, ἀπό ὅλους τους μαζί, πολύ ἀπλά συνεχίζεται.

Εἶναι πασιφανές ὅτι ὅλα αὐτά προλειαίνουν τό ἔδαφος καί ὅτι ἡ πλήρης ἐκδίωξη τῶν μή ἐμβολιασμένων ἀπό τούς ναούς ἔρχεται δρομαίως. Ὅταν δηλαδή σέ λίγες ἑβδομάδες «αὐξηθοῦν» καί ἄλλο τά κρούσματα, τό θέμα θά τεθεῖ ξεκάθαρα πλέον. Μονάχα οἱ ἴδιοι οἱ σκλάβοι ἐξακολουθοῦν νά μήν καταλαβαίνουν τίποτε ἀκόμη. Τό συγκερασμένο σύνδρομο (τῆς Στοκχόλμης καί τοῦ βραστοῦ βατράχου) σέ πλήρη θρίαμβο πιά…

Πηγή:https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-καθωσ-κορυφωνεται-η-συμ/

Νεκτάριος Δαπέργολας: ΧΩΡΙΣ ΦΡΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Ὁ κατήφορός τους δέν μπορεῖ πλέον νά περιγραφεῖ. Μέχρι καί ἡ τόσο πλούσια ἑλληνική γλῶσσα δείχνει ἀνεπαρκής πιά. Ζοῦμε πάντως σίγουρα ὅλο καί πιό ἐμφατικά ἀπό την ἐκκλησιαστική μας Ἱεραρχία αὐτό πού ἔγραφε κάποτε ὁ Θουκυδίδης γιά ἐκείνους πού διέστρεφαν ἀκόμη καί τή σημασία τῶν λέξεων, ὥστε νά μποροῦν νά δικαιολογοῦν τίς πράξεις τους. Καί μάλιστα τό πράττουν μέ τρόπους ὅλο καί πιό καρικατουρίστικους, μέ σοφίσματα ὁλοένα καί πιό γελοῖα. Ἔχουν βγάλει νέα δόγματα, ἔφτιαξαν μία νέα ὁλόκληρη ψευτοθεολογία, μᾶς ἔχουν πεῖ ταλιμπάν καί ψεκασμένους, μετά μᾶς ἔβγαλαν τρελούς καί δαιμονισμένους (ἐνῶ βέβαια οἱ ἴδιοι εἶναι πού μιλοῦν παρανοϊκά καί δαιμονικά), ἔχουν βαφτίσει τήν πλάνη Ὀρθοδοξία καί ὀρθή πίστη τήν αἵρεση.

Καί φυσικά συνεχίζουν ἀπτόητοι. Ὁ ἕνας πρόσφατα μᾶς ἀποκάλεσε καί νεοναζί, σέ ἕνα ἀκόμη μνημεῖο παραληρηματικῆς «ἐπιχειρηματολογίας» (γιά νά διαστρέψει καί νά δικαιολογήσει τόν ἀνεκδιήγητο τρόπο συμπόρευσής του μέ τούς πραγματικούς νεοναζί, τά ὄργανα τῆς ἀντίχριστης δυστοπικῆς δικτατορίας). Ὁ ἄλλος προσέβαλε τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, προσπαθώντας νά μᾶς ἐξηγήσει μέ ἕνα ἀκόμη ἀπό τα δικά του παροιμιώδη ψευτοθεολογικά (καί δαιμονικῶς διαστρεβλωτικά) παραληρήματα, γιατί ὀφείλουμε νά προσκυνοῦμε τά εἰκονίσματα, φορώντας μάσκες (μέχρι καί τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, δηλαδή τή Σύνοδο πού ἀποκατέστησε τίς Ἱερές Εἰκόνες, εἶχε τό θράσος να ἐπικαλεστεῖ ὁ συνεπέστατος αὐτός εἰκονομάχος)! Ὁ τρίτος προσέβαλε τήν πρόσφατη ἐθνική μας ἐπέτειο καί τά ποτάμια τοῦ ἑλληνικοῦ αἵματος πού χύθηκαν πάνω στά βορειοηπειρώτικα βουνά, τολμώντας νά παραλληλίσει ἐκεῖνο τό μεγαλειῶδες ΟΧΙ, μέ τό ὄχι πού δῆθεν ὀφείλουμε νά ποῦμε στόν τωρινό μεγάλο μας ἐχθρό (δηλαδή τόν… κορωνοιό), κάνοντας τό ἐμβόλιο!

Καί μετά ἦρθε και ἡ προφανῶς ὑπέρτατη πρόκληση τῶν ἡμερῶν, δηλαδή τό κατάπτυστο φιρμάνι πού ἔστειλε σέ μή ἐμβολιασμένους ἱερεῖς τῆς Μυτιλήνης ὁ τοπικός μητροπολίτης διατάζοντάς τους («ἐντελλόμεθα» εἶναι ἡ ἀκριβής διατύπωση) νά ἐμβολιαστοῦν ἐντός μίας ἐβδομάδας, γιατί ἀλλιῶς θά τεθοῦν σέ ἀργία ἄνευ ἀποδοχῶν – καί θά παραμείνουν σέ ἀργία, μέχρι νά ἐμβολιαστοῦν. Καί ἄς μήν ἔχει βεβαίως κανένα δικαίωμα νά διατάξει κάτι τέτοιο, γιατί νομική διάταξη (ἔστω καί χουντοδυστοπική, σάν κι αὐτήν π.χ. πού ἔστειλε σέ ἀναστολή τούς ὑγειονομικούς, ἀλλά τέλος πάντων ὑπαρκτή), πού νά ὑποχρεώνει τούς κληρικούς σέ τέτοιο πρᾶγμα, δέν ὑφίσταται. Τεράστια ἀπόδειξη καί αὐτό γιά τό ποῦ ἔχουν καταντήσει πιά οἱ (πρώην) πνευματικοί ταγοί. Βασιλικότεροι τοῦ βασιλέως καί χουντικότεροι τῆς πολιτικής δικτατορίας. Λύκοι βαρεῖς καί ἀνελέητοι.

Σέ ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις πάντως (ὅπως καί σέ τόσες ἀκόμη πού σχεδόν καθημερινά βλέπουμε), δέν εἶναι πιά ἀπλῶς ξεκάθαρο ὅτι ὁ κατήφορος τῶν πλανεμένων αὐτῶν ψευτοποιμένων τοῦ ὀργουελικοῦ ἀνάποδου κόσμου συνεχίζεται (καί μαζί καί τό ἠχηρό τους ξεμπρόστιασμα). Εἶναι ἐπίσης προφανές ὅτι ὅλη αὐτή τήν τύφλωση, τήν ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά βγαίνει πιά πρός τά ἔξω μέ τέτοιο (ὅλο καί πιό ἀκραῖο) τρόπο, τόσο ἐκκωφαντικά, μέ τόσο τραγικούς ἀνθρώπους πού δέν κρατᾶνε πιά οὔτε μία ἐπιφύλαξη (ἔστω γιά τό θεαθῆναι, ὅπως δηλαδή συνέβαινε μέχρι πέρσι γιά ἄλλα σοβαρά πνευματικά θέματα) καί πού ἔχουν πετάξει πλέον κάθε φύλλο συκῆς καί κάθε ἴχνος προσχήματος, στόν κάθιδρο ἀγώνα δρόμου πού δίνουν γιά τό ποιός θα κουτρουβαλήσει πιό γρήγορα στήν Ἄβυσσο, χωρίς φρένα (καί φρένας), παρασέρνοντας καί ὅσους περισσότερους μπορεῖ μαζί του.

Καί προφανῶς ὁ Θεός τήν ἐπιτρέπει, γιατί τά πράγματα πρέπει πλέον νά ξεκαθαρίσουν. Ὁ καιρός εἶναι ὄντως κοντά…

 Πηγή: https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-χωρισ-φρενα-στον-κατηφο/

Νεκτάριος Δαπέργολας: Μέγας ὁ κορωνοϊός καί θαυμαστά τά ἔργα του

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ συνεχής κλιμάκωση τῆς ἐμβολιαστικῆς προπαγάνδας ἀπό μερίδα τῆς ἱεραρχίας μας (καί μάλιστα μέ ὁρολογίες ὅλο καί πιό ἐξωφρενικές, ἀλλά καί «ἐπιχειρηματολογία» που μαρτυρᾶ και βαθύτατα νοσηρή φαντασία καί πλήρως ἀπωλεσθεῖσα ψυχραιμία), σχεδόν καθημερινά πλέον ἐπανεπιβεβαιώνει κάτι πού ἔγραφα σέ πρόσφατo κείμενo (βλ. «Ὑπερμεταδότες κακοδοξίας»): ὅτι κάποιοι ἔχουν ἐπιδοθεῖ σέ ἔνα ἀγωνιώδη καί κάθιδρο ἀγώνα δρόμου, γιά τό ποιός θά ξεστομίσει τή μεγαλύτερη πλάνη καί κακοδοξία, στήν προσπάθειά τους νά εὐαρεστήσουν αὐτούς πού, ὅπως φαίνεται, πραγματικά ὑπηρετοῦν καί νά βάλουν πλάτη στό ὁλοκληρωτικό καθεστώς. Καί δέν εἶναι φυσικά ἀπλῶς μία μερίδα ἱεραρχῶν, πού δροῦν σποραδικά καί μεμονωμένα. Εἶναι ἀντίθετα αὐτοί πού ἀναφανδόν ἀπηχοῦν τίς ἀπόψεις καί ἀποφάσεις τοῦ κονκλαβίου πού διοικεῖ τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία. Καί ἔχουν ξεκάθαρα ἀναλάβει νά λειτουργήσουν ὡς μπροστάρηδες προπαγανδιστές καί πολλαπλασιαστές αὐτῶν τῶν ἀπόψεων.

Ἔχει ἰδιαίτερη μάλιστα σημασία ὅτι ἡ μανία τους ἔχει αὐξηθεῖ, εἰδικά σέ μία ἐποχή πού τό ἀφήγημα τῆς δῆθεν πανδημίας ἔχει ἀρχίσει νά καταρρέει καί πού οἱ αὐξανόμενες ἀποκαλύψεις γιά τό τί εἶναι πραγματικά τά ἐμβόλια τῶν… Μεγάλων Ἐπανεκκινητῶν τῆς ἀνθρωπότητας καί τί παρενέργειες προκαλοῦν, λογικά θά ἔπρεπε νά τούς κάνει τουλάχιστον πιό φειδωλούς, ὥστε νά μήν ἐκτίθενται τόσο. Νά κρατᾶνε καί μία πισινή, κατά τό κοινῶς λεγόμενο. Δέν θά μποῦμε τώρα σέ κρίσεις περί τοῦ τί ἀκριβῶς μπορεῖ νά εὐθύνεται γι’ αὐτή τή συμπεριφορά: ἄν εἶναι δηλαδή ζήτημα ἀκραίας ἔπαρσης, ἄν τούς ἔχει ἐντελῶς τυφλώσει καί μωράνει ὁ Κύριος λόγω τῆς συνεχόμενης Ὕβρεως, ἄν εἶναι χρεωστούμενα γραμμάτια πρός περίεργες κατευθύνσεις, ἄν εἶναι εὐθεῖες ἐντολές ἀπό κρυμμένα ἀφεντικά, ἄν εἶναι κάτι ἄλλο (ἤ καί ὅλα αὐτά μαζί). Σίγουρα ὅμως κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει, ὥστε ἀκόμη καί τό ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντήρησης νά μήν εἶναι ἀρκετό γιά νά τούς συγκρατήσει ἔστω καί στοιχειωδῶς. Ἀκόμη καί τώρα.

Ἔτσι πάλι εἴδαμε προχτές μία ἀκόμη τηλεσυνέντευξη τοῦ οἰκουμενιστή μητροπολίτη Δημητριάδος, μέ πλήρη ἀνάπτυξη για πολλοστή φορά ὅλης τῆς γνωστῆς πλέον ὑμνολογίας ὑπέρ τοῦ ἐμβολιασμοῦ καί μέ ἐπικρίσεις πρός τόν θρησκευτικό φανατισμό πού ἔχει δῆθεν πειράξει τά μυαλά ὅσων τόν ἀρνοῦνται.

Τήν ἴδια ἐποχή, λίγο πιό πέρα, ὁ μητροπολίτης Λαρίσης, ὄχι μόνο ἐμμένει στή μετεξέλιξη τῶν προαυλίων τῶν ἱερῶν ναῶν σε ἐμβολιαστικά κέντρα, ἀλλά χλευάζει καί ὅσους δικαίως ἀντιδροῦν στίς πλάνες του, «κερνώντας τους σοκολατάκια», ὅπως μεταξύ ἄλλων δηλώνει σέ κάτι πραγματικά ἀχαρακτήριστες ἀνακοινώσεις του.

Ἀρκετά πιό πάνω, στήν ἄκρως μαρτυρική Ἀλεξανδρούπολη, μία ἀκόμη βλασφημία τοῦ (κρίμασιν οἶς Κύριος οἶδε) τοπικοῦ μητροπολίτη, καθώς εἴδαμε νά ἐφαρμόζεται σέ κάποιο ναό (προφανῶς… πιλοτικά) ἡ ἀλλαγή στόν τρόπο τῆς Θείας Μεταλήψεως, μέ τή μορφή ἐμβαπτισμένου Ἄρτου (ἀντί τῆς Ἱερᾶς Λαβίδος). Ἡ ἀντίδραση εὐτυχῶς τῶν παρισταμένων καί ἡ εὐρύτερη διάσταση πού πῆρε τό θέμα (κυκλοφόρησε καί σχετικό βίντεο στό διαδίκτυο), ἀνάγκασαν τήν τοπική (φερόμενη ὡς) ἐκκλησιαστική ἀρχή νά πάρει ἆρον ἆρον πίσω – πρός τό παρόν – τή φρικώδη καινοτομία, μέ μία ἀνακοίνωση μάλιστα πού ὑποτιμᾶ βάναυσα τή νοημοσύνη ἀκόμη καί τῶν καθ’ ὁλοκληρίαν ἀνοϊκῶν.

Σχεδόν ταυτόχρονα, διπλό χτύπημα σημειώνεται ἀπό τον ἐπίσης διάσημο οἰκουμενιστή (και διαπρύσιο ὑπέρμαχο τῆς ἐνώσεως τῶν – δῆθεν – Ἐκκλησιῶν) μητροπολίτη Μεσσηνίας. Ἀρχικά ἐπικρίνει τό χαμηλό ποσοστό ἐμβολιασμοῦ στούς φοιτητές τῆς Θεολογίας, γιά νά καταλήξει φυσικά στή σεσημασμένη πιά ἐμβολιαστική ὑμνολογία (ἀναγκαῖος ὁ ἐμβολιασμός, ἐπειδή «αποτελεί πράξη ανθρωπιάς και αγάπης… και ἐκφράζει ένα βαθύτερο περιεχόμενο του ήθους μας ως ανθρώπων του Θεού, γιατί το εμβόλιο είναι ζωή, διατηρεί τη ζωή και διαιωνίζει τη ζωή»). Ἐνῶ λίγο ἀργότερα ἐπανέρχεται, μέ πρωτοφανῶς (ἀκόμη καί γιά τόν ἴδιο) παραληρηματικό κείμενο, σαλπίζοντας μήνυμα ἀντίστασης ἀπέναντι στό άκραίο κίνημα, λέει, τῶν ἀντιεμβολιαστῶν, πού… διχάζει καί τορπιλίζει τήν ἑλληνική κοινωνία καί ἀπέναντι στό ὁποῖο πρέπει νά ἀφυπνιστοῦμε καί νά ἀντισταθοῦμε πρίν ζήσουμε νέα Βαϊμάρη! «Η διαμόρφωση του συγκεκριμένου υπερσυντηρητικού ακραίου πολιτικο-θρησκευτικού μορφώματος φαίνεται ότι εξυφαίνεται από καιρό, απλά μέχρι τώρα αναζητούσε αφενός τον τρόπο εμφάνισής του κοινωνικά και αφετέρου το ιδεολογικό του αφήγημα, το οποίο θα αποτελούσε και το προπαγανδιστικό όχημά του προκειμένου να διαδοθεί μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Για την υλοποίηση των σκοπών του φαίνεται ότι η πανδημία του κορονοϊού ήταν η μεγάλη ευκαιρία» γράφει χαρακτηριστικά, γιά νά καταλήξει μέ ἀπύθμενο θράσος: «Με επιχείρημα την αναποτελεσματικότητα δήθεν των εμβολίων και τη συνωμοσιολογική θρησκόληπτη ιδεολογία ξεκινά η δόμηση ενός νέου υπερσυντηρητικού μορφώματος, το οποίο επενδύει στη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και ενότητας. Νομίζω ότι πρέπει με σοβαρότητα πλέον να προβληματιστούμε για το τι εξυφαίνεται στην ελληνική κοινωνία, γιατί το εύκολο στον Έλληνα είναι να οδηγηθεί εξαιτίας ενός ιδεολογήματος άκριτα σε έναν διχασμό… Πρέπει οι πάντες να αφυπνιστούμε και να αντισταθούμε, τόσο ο πνευματικός κόσμος της χώρας όσο και τα δημοκρατικά κόμματα και σχήματα του κοινοβουλίου και της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να αποτραπούν και να μην δημιουργηθούν ακραία μορφώματα υπερσυντηρητισμού και διάσπασης, άλλως θα ζήσουμε μία νέα Βαϊμάρη, ίσως όχι των αγανακτισμένων, αλλά των αντιεμβολιαστών».

Καί δύο μέρες ἀργότερα νά καί ἔτερος μητροπολίτης (τοῦ ὁποίου τά ἐμπαθέστατα/ὑβριστικά κατά τῶν «ψεκασμένων» καί ἀποθεωτικά ὑπέρ τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων ψευτοθεολογικά παραληρήματα ἔχουν πραγματικά δημιουργήσει…σχολή, ἀπό τότε πού ἄρχισε ὅλη αὐτή ἡ ἱστορία). Βγῆκε λοιπόν ὁ μητροπολίτης Ἀργολίδος (γιατί περί αὐτοῦ ἀσφαλῶς ὁ λόγος), ὁ ἴδιος πού δύο μῆνες πρίν μᾶς ἔστελνε γιά να…διαβαστοῦμε μέ τούς ἐξορκισμούς τοῦ Μ.Βασιλείου, καί ἐξύβρισε πάλι ὅσους χριστιανούς ἀντιδροῦν στό ἐμβόλιο, μιλώντας γιά φονταμενταλιστικές σέχτες προτεστάντικης προέλευσης. Μέλη ἀκραίων φονταμενταλιστικῶν κύκλων ἀποκάλεσε καί ὅσους μιλοῦν γιά τήν Ἀποκάλυψη καί τόν Ἀντίχριστο, χαρακτήρισε «παραφιλολογία και παραθεολογία» τήν ἀναφορά σέ αὐτά τά θέματα, ἰσχυρίστηκε ὅτι «η Covid – 19 ήταν μία ακόμη χρυσή ευκαιρία για τις σέκτες να κάνουν έντονη την παρουσία τους», ἐνῶ ἐπικαλέστηκε (τώρα μάλιστα!) και τόν μητροπολίτη Ναυπάκτου, πού ἔγραψε πώς καί στήν Ἀμερική τό ἀντιεμβολιαστικό κίνημα εἶναι ἴδιον τῶν ἀκραίων προτεστάντικων σεχτῶν (προφανῶς βέβαια κανείς ἀπό τούς δυό τους δέν φρόντισε νά πληροφορηθεῖ τά ἀποτελέσματα ἐρευνῶν κορυφαίου ἀμερικανικοῦ πανεπιστημίου πού δείχνουν πόσο ὑψηλό εἶναι τό κοινωνικό καί μορφωτικό ἐπίπεδο ὅσων ἀμφισβητοῦν ἐκεῖ τό ἐμβόλιο και γενικότερα ὅλη αὐτή την κορωνο-υστερία).

Καί συνεχίζοντας τήν προσφιλῆ του τακτική νά παραθέτει δῆθεν συμβάντα ἀσθενῶν πού πέθαναν λόγω κορωνοϊοῦ, χωρίς ἐννοεῖται τήν παραμικρή τεκμηρίωση, πέρα ἀπό τά γνωστά «ἄκουσα» καί «μοῦ εἶπαν») (γιά τό ραγδαῖα αὐξανόμενο ὅμως κῦμα τῶν ξαφνικῶν θανάτων καί τῶν ἄλλων τρομακτικῶν παρενεργειῶν μεταξύ τῶν ἐμβολιασμένων, προφανῶς δέν… ἔτυχε νά ἀκούσει τίποτε ὁ δέσποτας), καταλήγει: «Όταν πρωτοξεκίνησε η Covid -19 είχαμε το ελαφρυντικό ότι δεν γνωρίζαμε. Τώρα δεν υπάρχει δικαιολογία. Μπορούμε να σεβαστούμε τις όποιες επιστημονικές ενστάσεις, λογικές αμφιβολίες ή το φόβο κάποιων, αλλά να επενδύουμε τις αντιεμβολιαστικές μας ιδεοληψίες με θρησκευτικό μανδύα και παρερμηνεύοντας τα Βιβλικά ή Πατερικά κείμενα, γινόμαστε όχι μόνον γραφικοί, αλλά και επικίνδυνοι».

Ἐκεῖνοι βεβαίως πού στην πραγματικότητα εἶναι γραφικοί καί ἐπικίνδυνοι, εἶναι κάτι τραγικοί ρασοφόροι πού συνεχίζουν νά διαστρέφουν τά πάντα, στόν «θαυμαστό ἀνάποδο κόσμο» τόν ὁποῖο ξεδιάντροπα πλέον ὑπηρετοῦν, προκειμένου νά δικαιώσουν τό ψευδαφήγημα πού τάχθηκαν νά ὑπερασπίζονται μέ νύχια καί μέ δόντια. Ἐπικίνδυνοι, γιατί συνεχίζουν νά παρασέρνουν ἀνθρώπινες ὑπάρξεις ὄχι μόνο στόν πνευματικό (μέ τή βαρύτατη πλάνη τους), ἀλλά καί στόν σωματικό/ὑγειονομικό (μέ τίς ἱατρικές τους ὑποδείξεις) ὅλεθρο. Καί γραφικοί, ἐπειδή τά ἐπιχειρήματά τους, πού πάντα ἧταν ἄλλωστε κωμικοτραγικῶς τεκμηριωμένα, στερεύουν πλέον ἀκόμη καί αὐτά (καθόλου τυχαῖα ὁ Ἀργολίδος ὁμολογεῖ ὅτι πλέον μπορεῖ νά… σεβαστεῖ «επιστημονικές ενστάσεις και λογικές αμφιβολίες», ἀπό ἐκεῖ πού σέ προηγούμενα κείμενά του ἦταν ἀφάνταστα πιό ἄτεγκτος καί ἀπόλυτος) καί ἐπικαλοῦνται πλέον μόνο ἀπροκάλυπτα ψεύδη καί ἔτερες τραβηγμένες ἀπό τά μαλλιά δῆθεν θεολογικές/βιβλικές ἀνοησίες, πού ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, θά γίνονται βεβαίως ὅλο καί πιό τραβηγμένες καί ἐξωφρενικές. Μέχρι καί ἀκραῖο κίνημα πού ὑπονομεύει τήν κοινωνία καί προκαλεῖ διχασμό, τόλμησαν νά επινοήσουν. Ποιοί; Τά δεκανίκια τοῦ πλέον διχαστικοῦ καί ὑπονομευτικοῦ καθεστῶτος πού πέρασε ποτέ, ἐμμονικοί πλασιέδες καί οἱ ἵδιοι τῶν ἐμβολίων (ἀλήθεια, μέ ποιό ἀκριβῶς δικαίωμα ἄραγε;) καί ἄγαρμποι συκοφάντες τοῦ μισοῦ ποιμνίου τους πού ἐδῶ και μῆνες τό καθυβρίζουν ὡς μάζωξη βλαμμένων, ψυχοπαθῶν καί ψεκασμένων ταλιμπάν!

Εἰλικρινά πάντως εἶναι νομίζω ξεκάθαρο πλέον ὅτι ἴσως καί νά μήν ὑπῆρξε σέ ὅλη τή Νεότερη Ἱστορία μας μεγαλύτερος… ἐθνικός εὐεργέτης ἀπό αὐτόν τόν κορωνοϊό. Ἐξαιτίας του πόσες προβιές πέταξε, πόσα προσωπεῖα ἔριξε, πόσους καραγκιόζ μπερντέδες γκρέμισε μέσα σέ κρότο καί κουρνιαχτό. Καί ἀκόμη δέν τελειώσαμε βεβαίως. Ἔρχονται πολλά ἀκόμη. Καί μείζονα τούτων ὀψόμεθα. Ὅσο ἐξάλλου τό ἀφήγημα τῆς δῆθεν φονικότατης πανδημίας θά ξεφτίζει καί ὅσο ἡ ἀλήθεια τῶν ἐπικίνδυνων ἐμβολίων θά ἀναδεικνύεται, ἐμεῖς θά ἀναμένουμε μέ ἐνδιαφέρον τί ἄλλο τραγελαφικά ἀνεκδιήγητο θά σοφιστοῦν κάποιοι, σέ αὐτόν τόν κατήφορο πού κουτρουβαλάνε καί πού τούς βουλιάζει στήν ἀνυποληψία καί τήν πλήρη ἀπαξίωση. Εἴπαμε: μέγας αὐτός ὁ κορωνοϊός καί… θαυμαστά τά ἔργα του. Δέν θ’ ἀφήσει πουθενά οὔτε κολυμπηθρόξυλο…

Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-μεγασ-ο-κορωνοϊοσ-και/

Απάντηση στον Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριο, για το άρθρο του περί αγελάδος, εμβολίων και δαιμονισμένων

 

 

ΑΠΟ:	Ομάδα Προσκυνητών Αγίου Όρους Αργολίδος
ΠΡΟΣ:	Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκτάριο

Θέμα :	Πειθαρχείν δει Θεώ
Σχετικά:	Αργολικές Ειδήσεις ανάρτηση: https://www.argolikeseidhseis.gr/2021/07/blog-post_908.html (Η Αγελάδα και το Εμβόλιο)
Συνημ:	Ο Νέος Ηρώδης: https://www.triklopodia.gr/αγιορειτεσ-πατερεσ-τοποθετηση-επιφα/

 

                    Σεβασμιώτατε,

              Σας εκφράζουμε κατ’ αρχήν την χαρά μας διότι έχουμε ξανά την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί σας για τα πνευματικά θέματα των ημερών και τις προκύπτουσες ανησυχίες μας.

 

                Γνωστόν είναι ότι η ορθή πίστη και ο ορθός βίος αποτελούν τους όρους της σωτηρίας μας, ως χριστιανών. Παρ' όλο που κανείς δεν αμφισβητεί αυτή την αλήθεια (διαφορετικά θα βρισκόταν “εκτός” των όρων της αποκεκαλυμμένης απο το Χριστό πορείας), ωστόσο η εφαρμογή της, ευθύς εξ αρχής, προσέκρουσε στην ανθρώπινη αδυναμία αφ' ενός και στον πόλεμο του διαβόλου αφ' ετέρου. Αυτός είναι και ο λόγος που τα σχίσματα και οι αιρέσεις ταλανίζουν το Σώμα της Εκκλησίας διαρκώς, κάποτε δε με ιδιαίτερη οξύτητα, σε σημείο που απειλείται η Ενότητα της Πίστεως και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, για την οποία ευχόμεθα πάντοτε στην κοινή μας προσευχή, στην Λατρεία μας.

                   Τα ζητήματα που αναφέρονταν είτε στην ορθότητα της πίστεως (δογματικά) είτε στην ορθότητα του βίου (ηθικοπρακτικά), η Εκκλησία τα αντιμετώπιζε και τα αντιμετωπίζει Συνοδικά και “φωτιστικά”: ζητεί την Θεία αρωγή στις όποιες αποφάσεις της “έδοξε τω Αγίω Πνεύματι και ημίν”. Συνεπώς, η αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής μας με κριτήριο την πίστη που μας απεκάλυψε ο Θεός-Λόγος είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, τουλάχιστον εξ εκείνων οι οποίοι παίρνουν στα σοβαρά την υπόθεση της σωτηρίας.

                   Ο σκοπός άλλωστε για τον οποίο «κατεστάθησαν ποιμένες» σε κάθε ενορία ή επισκοπή δεν είναι άλλος, παρά η ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού και η ευθύνη για την πνευματική οικοδομή του ποιμνίου (μέσω της έκδοσης ιερών κανόνων ρυθμιζόντων το ήθος, ήτοι την πρακτική εφαρμογή των όρων της Πίστεως). Μια έκθεση της πορείας του Σώματος του Χριστού, μέσα από τις συνθήκες του παρόντος βίου, θα αρκούσε για να δείξη ότι η πορεία αυτή σήμαινε και αντίσταση στο πνεύμα «του κόσμου τούτου». Γι’ αυτό και σε ορισμένες περιπτώσεις ακολουθείτο το του Αποστόλου: «πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Που σημαίνει: σε περιπτώσεις που η Πολιτεία αποφασίζει κάτι αντιτιθέμενο στο θέλημα του Θεού, δεν οφείλουν οι χριστιανοί υπακοή.

                   Εάν κάθε εποχή είχε τα δικά της προβλήματα σε σχέση με την ορθή πορεία (τόσο στα δογματικά όσο και στα ηθικοπρακτικά θέματα), η δική μας δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Από τη στιγμή που ένα ζήτημα διαβίωσης παρουσιάστηκε (επί του προκειμένου του κορονοϊού) δεν θα ήταν δυνατόν οι πιστοί χριστιανοί ως Πολίτες που ζουν «εν τω κόσμω» (αλλά, για να μην είναι όπως τα έθνη, οφείλουν να πολιτεύονται ως άνθρωποι που δεν είναι «εκ του κόσμου») παρά να συζητούν το πρόβλημα και να θέλουν να βρούν τις ενδεδειγμένες λύσεις. Πρώτιστα δε να υιοθετήσουν τις λύσεις αυτές οι ποιμένες,  που έχουν την ευθύνη της πορείας του ποιμνίου, του οποίου κατεστάθησαν φύλακες.

                   Η Ιεραρχία της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι αλήθεια πως βρέθηκε μπροστά σε πρόκληση, καθώς έπρεπε να οριοθετήσει τα πράγματα και να κατευθύνη το λαό του Θεού με συστάσεις και εγκυκλίους, καθώς αυτή έχει την ευθύνη για την “μάντρα” του Χριστού. Ο καλός ποιμήν, όπως τον διαζωγραφεί ο Κύριος, αποτελεί το μέτρο εκτίμησης της σημερινής στάσης των Επισκόπων μας απέναντι σε απειλές “λύκων”, ήτοι συνειδητά αντιχριστιανών εχθρών και πάσης φύσεως και καταγωγής πολεμίων της ορθοδοξίας.

                   Ενώ όμως ο καθένας θα συμφωνούσε εδώ για την “αλήθεια των πραγμάτων” (όσων προανεφέρθησαν ως θεολογικά προαπαιτούμενα), χρειάζεται να αποτιμηθεί η στάση των ποιμένων μας απέναντι σ’ αυτήν.  Μάλιστα, η στάση αυτή διαφαίνεται ολοκάθαρα μέσα από από τις προς τον λαό συστάσεις των Επισκόπων. Και εν προκειμένω, υμών.

                   Ερωτούμε λοιπόν: Οι χριστιανοί της σήμερον, που ασφαλώς και υπόκεινται στις επιταγές της Κυβερνήσεως (ακολουθούντες την εντολή του Κυρίου: «απόδοτε τα του καίσαρος τω καίσαρι»), έχουν το ελεύθερο να κρίνουν (απο κοινού με την Ιεραρχία τους, διότι Εκκλησία είναι ο “λαός του Θεού” και όχι μόνον οι Ποιμένες) εάν κάποιο μέτρο τους στερεί την ελευθερία της συνειδήσεως  και κυριολεκτικά τους υποτάσσει σε δόγματα ανθρώπινα; Εάν ένας Απόστολος των Εθνών, όπως ο Παύλος ήταν σήμερα ανάμεσά μας δεν θα έπαιρνε θέση στο πρόβλημα, όπως πήρε θέση τότε για τα ειδωλόθυτα; Δεν αναγνωρίζεται πώς το θέμα κορονοϊός και εμβόλιο αντιστοιχεί σε κάτι ανάλογο με το θέμα ειδωλοθύτων που εκλήθη να αντιμετωπίσει ο Παύλος;

                   Η συναίσθηση της ευθύνης ασφαλώς και σας συνέχει. Όμως αναρωτηθείτε και το “μαρτύριο της συνειδήσεως” από το οποίο διερχόμεθα οι πιστοί σήμερα, καθώς αιτιολογημένα συνδέουμε τις πολιτικές αντιμετώπισης του ιού με πολιτικές εκφοβισμού και καθυπόταξης της Εκκλησίας και του πληρώματός της σε σκοπιμότητες ελέγχου των ανθρώπων και στέρησης της ελευθερίας μας.

                   Θα έπρεπε να έλθουν οι σύγχρονοι “προφήτες” της Παγκοσμιοποίησης για να μας διδάξουν την αγάπη προς τον πλησίον και την ευθύνη; Μήπως, χρησιμοποιείται η χριστιανική ρητορική παραπλανητικά και προς εξαπάτηση; Μήπως δεν αγαπούν πραγματικά την Εκκλησία, αλλά θέλουν να την χειριστούν ως όργανό τους;

                   Ποιό νόημα έχουν “δόγματα” όπως αυτό του ενδιαφέροντος δήθεν για το καλό της ανθρωπότητας ή για την ζωή του πλησίον μας δια του εμβολιασμού μας (τον οποίο άλλωστε ως χριστιανοί αγαπούμε σαν τον εαυτό μας);

                   Το ότι υπήρξαν αντιδράσεις για το περιεχόμενο της Εγκυκλίου “ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ”, η οποία εσχάτως διαβάστηκε στις εκκλησίες της χώρας μας, αυτό σημαίνει κάτι. Σημαίνει ότι το πλήρωμα του λαού αμφισβητεί την στάση της Ιεραρχίας και ζητεί διαυγέστερες τοποθετήσεις. Δεν είναι ορθό όσοι διαφωνούν με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού λ.χ. να κατατάσσονται στους ιδεόληπτους φανατικούς, όπως αναφέρεστε στο δημοσιεύμά σας.

                   Αναγράφετε: “εκεί όμως που είμαι απαισιόδοξος είναι στο κομμάτι εκείνο του πληθυσμού που έχει ιδεολογικοποιήσει ή έχει δώσει διαστάσεις μεταφυσικές στο πρόβλημα. Και δεν εννοώ μόνο τους χριστιανούς, αλλά και όλους όσοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μία ιδεολογία, όπου απαγορεύεται η κριτική σκέψη  η ελευθερία επιλογής και η προσωπική ευθύνη πάει στο περιθώριο. Όταν δεν αντέχεις την ελευθερία σου και την προσωπική σου ευθύνη, ψάχνεις για ένα «καταφύγιο ιδεών», κάπου να κουρνιάσεις να παραδώσεις την ελευθερία, τη σκέψη, την ευθύνη και να παίρνεις «γραμμή» από κάποιο άλλο κέντρο ή πρόσωπο”.

                   Ώστε σεβασμιώτατε όσοι αρνούμεθα να δεχθούμε την υποχρεωτικότητα του εμβολίου ανήκουμε στην κατηγορία των ιδεοληπτικών, που δεν αντέχουμε την προσωπική μας ευθύνη; Οσοι διαγιγνώσκουμε κινδύνους στον ίδιο τον εμβολιασμό δεν έχουμε πληροφόρηση και κριτική σκέψη; Και έχουν κριτική σκέψη όσοι τρομοκρατημένοι σπεύδουν να εμβολιασθούν (από φόβο για τη ζωή τους αναμφίβολα και όχι για να προστατέψουν τον πλησίον τους, όπως νομίζουν οι υποτελείς στη νέα τάξη πραγμάτων, η οποία διαστρεβλώνει το Ευαγγέλιο για να παραπλανήσει);

                   Ορθή η περιγραφή σας για τις ντιρεκτίβες (επιτρέψτε μας τον όρο) στις σέκτες: “στις σέκτες, ιδεολογίες, ολοκληρωτικά κόμματα ή καθεστώτα, όλα είναι τακτοποιημένα. Έχει μεριμνήσει το «κυβερνών στόμα» να υπάρχουν έτοιμες απαντήσεις, προκατασκευασμένα τσιτάτα για όλους και για όλα. Τα μέλη δεν έχουν μάθει στο διάλογο, δεν έχουν μάθει να ακούνε τον συνομιλητή τους. Μοιάζουν σαν κουρδισμένοι και απαγγέλουν το ποίημα, την έτοιμη και μασημένη τροφή, που τους έχει δοθεί από πάνω. Υπερασπίζονται την ιδεολογία τους μ’ έναν πρωτόγονο φανατισμό που πολλές φορές καταντάει επικίνδυνος. Τα μέλη και οι οπαδοί έχουν την αίσθηση ότι είναι οι «εκλεκτοί» οι «σεσωσμένοι». Το σύνθημα «Εμείς και οι άλλοι», είναι η πρώτη παγίδα της σέκτας”.

                   Αποδίδετε όμως σε λάθος κατεύθυνση τον ολοκληρωτισμό και την νοοτροπία της σέκτας. Οι πιστοί στον Θεό δεν είμαστε ούτε οπαδοί, ούτε μέλη κάποιας σέκτας. Είμαστε ελεύθερα, αυτεξούσια πρόσωπα ακολουθούντα την προς τα άνω πορεία.

                   Στο δημοσιεύμά σας υπονοείτε ότι υπάρχουν φανατικοί κληρικοί ως “καθοδηγητές” των πιστών που παρασύρουν “το κομμάτι εκείνο του πληθυσμού” που δεν έχει αυτόβουλο χαρακτήρα. Μάλιστα, αυτό το κομμάτι πιστεύετε ότι  αρνείται την επιστήμη. Κανείς νουνεχής χριστιανός δεν αρνείται τις υπηρεσίες της, ούτε αρνήθηκε στο παρελθόν να καλέσει γιατρό για κάποιο ζήτημα υγείας. Η επίκληση της στάσης των νεωτέρων Αγίων μας επίσης παραπλανητικά στοχεύει στο να πείση τους “ανεμβολίαστους”, στην υπηρεσία της εκστρατείας που γίνεται εσχάτως από την Πολιτεία για να εμβολιασθούν όλοι. Οι θέσεις του Αγίου Παϊσίου ή του Αγίου Πορφυρίου είναι σε όλους μας γνωστές, όπως επίσης είναι γνωστές και οι επεμβάσεις του Θεού και τα θαύματα Του.

                  

                     Σεβασμιώτατε,

                   Κάθε ενέργειά μας στον παρόντα κόσμο έχει πνευματικό “βάρος” και αντίκτυπο. Και ο “εμβολιασμός” φυσικά. Όπου εδώ εμβολιασμό εννούμε την τρέχουσσα εκστρατεία με αφορμή τον ιό SARS-Covid 19 και όχι γενικά τα (δοκιμασμένα και αδειοδοτημένα) λοιπά εμβόλια.

                    Τα υπ’ όψιν εμβόλια είναι διαφορετικών τεχνολογιών και υπάρχουν αντιρρήσεις για καθένα λόγο:

                            Όλα περιέχουν εμβρυϊκές κυτταρικές σειρές (HEK293 ή PER.C6), δηλαδή προϊόντα εκτρώσεων. Δεν είναι ηθικό θέμα αυτό; Η κυτταρική σειρά δεν είναι ιστός; Δεν ήτο άνθρωπος το έμβρυο κατά την Ιεραρχία; Η έκτρωση δεν είναι πλέον φόνος; Ο ευφημισμός «θεραπευτική διακοπή της κύησης» αποτελεί ΟΝΕΙΔΟΣ για τον συντάκτη της και εν συνόλω την Ιεραρχία! Και σε αυτό “δίνουν γραμμή” οι αιρετικοί παπικοί και ακολουθήτε; Ντροπή! Μπροστά σε αυτό και μόνον, ο Γκαίμπελς έγραφε παιδικά παραμύθια!

                            Κάποια είναι τεχνολογίας mRNA, δηλαδή γονιδιακής θεραπείας, δηλαδή παρέμβασης. Είναι αποδεκτά ηθικό; Έως ποιό σημείο η Εκκλησία επιτρέπει την σωματική (δηλ. την του ναού του Θεού) τροποποίηση; Έχουμε, έχετε την γνώση των επιπτώσεών της, σε όποιον χρονικό ορίζοντα, ώστε ανερυθρίαστα να ωθείτε το ποιμνίο στον δοκιμαστικό σωλήνα;

                     Προς επίρρωση των ανωτέρω και για την διευκόλυνσή σας, σας συνυποβάλλουμε συνημμένα το βιβλιάριο «Ο Νέος Ηρώδης», στο οποίο παραθίθεται η πνευματική και επιστημονική τεκμηρίωση στις ερωτήσεις του προσφάτου φυλλαδίου της Συνόδου «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ», από εγκρίτους επιστήμονες.

 

                   Ο καταναγκασμός (άμεσος ή έμμεσος) της πράξεως παραβιάζει άμεσα την θεόδοτη ελευθερία και το αυτεξούσιο του ανθρώπου. Χωρίς να εξετάσουμε τα λοιπά κοσμικά χαρακτηριστικά του προ-σφραγίσματος που επιφέρει (π.χ. κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός).

                   Σε αυτά τα σκευάσματα και την μεθόδευση είμεθα αντίθετοι. Ευελπιστούσαμε ότι, τουλάχιστον τώρα, η Ιεραρχία θα όρθωνε το ανάστημα και τον λόγο της. Φεύ...

 

                    Σεβασμιώτατε,

                   Τον κόσμο δεν τον διώχνουν από την Εκκλησία οι “φανατικοί” που νομίζετε εσείς. Οι πιστοί σεβασμιώτατε θέλουμε Εκκλησία ορθοτομούσσα τον Λόγο της Αληθείας. Εκκλησία που σέβεται τις Ιερές παραδόσεις και τον λόγο των Αποστόλων και Προφητών. Αυτόν τον λόγο ζητεί και από τους Ποιμένες της και από εσάς βεβαίως.

                   Θα ήτο κρίμα εσείς να γίνετε ένα από τα πρόσωπα που διώχνουν πιστούς από την Εκκλησία.

                   Φρονούμε πως πρόθεση  του δημοσιεύματός σας δεν είναι η καταλαγή και η ποίμανση, αλλά ότι είναι η διαβολή των όποιων “ανυπότακτων”. Και μάλιστα των “εντός της Εκκλησίας”, όχι των αλλόθρησκων ή αθέων, αφού καταλήγετε σε εισήγηση για εξορκισμό τους (μας).

                   Πιστεύουμε πως πράγματι οι εξορκισμοί του Μεγάλου Βασιλείου ώφειλαν να διαβασθούν. Ακριβώς όμως, όπως το είχε αναφέρει ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Το διάβασμα που αν είχε έγκαιρα γίνει δεν θα είχαμε χάσει κάθε αίσθηση ευθύνης προς τον πλησίον, κάθε καταρράκωση της εθνικής και κοινωνικής μας υπόστασης.

                  

                        Σεβασμιώτατε,

                  Είναι ίδιον των Χριστιανών και των Ελλήνων το θάρρος. Το θάρρος για την ελευθερία και την αλήθεια, πόσο μάλλον για την ομολογία της Αληθούς Πίστεως. Δεν μπορούμε λοιπόν να μένουμε απαθείς και σιωπηλοί όταν μας επιβάλλεται ο απεκκλησιασμός, η αποπομπή μας από τους Ιερούς Ναούς, η σιωπή, η υποταγή και η όδευσή μας στην απώλεια.

 

                       Σεβασμιώτατε,

                    Ανθρωποι μικροί και αμαρτωλοί είμαστε. Επιθυμούμε την σωτηρία μας. Φάρος μας ο Λόγος του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Επιθυμούμε την ορθόδοξη κατήχηση και ποίμανση.

                 Πρόσφατα, δεχθήκατε την καισαρική εξουσία ως ανωτέρα και τελέσατε την Ανάσταση του Κυρίου ενωρίτερον. Μια μεταφορά αιρετική και ευθέως αντίθετη με την απόφαση της Α΄Οικουμενικής Συνόδου. Μόνον ο Δημιουργός μας Θεός γνωρίζει την βάσανό σας και προσευχόμεθα και για εσάς.

                     Χαρά μας, επιθυμία μας και παράκληση στις προσευχές μας είναι η σωτηρία όλων των ανθρώπων. Και υμών φυσικά.

                       Η προσευχή, η μετάνοια, η εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία είναι τα όπλα του χριστιανού. Άρα και τα δικά μας. Και τα δικά σας.

                   Πιστεύουμε ότι ο ποιμαντικός σας θρόνος, σας αποδίδει το χρέος όπως με παρρησία ορθώσετε το ανάστημά σας και οδηγήσετε το ποίμνιό σας στην οδό του Κυρίου. Την δύσκολη και ανηφορική, αλλά την οδό του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

 

                                                                                  Μετά του προσήκοντος σεβασμού,

             Ομάδα Προσκυνητών Αγ. Όρους

 

 

Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ - ΡΗΜΑ ΤΥΡΑΝΝΟΥ ΕΠΕΙ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΕΝ

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

Μοῦ ἦρθε αὐτόματα στό νοῦ καί στά χείλη, λίγο μετά τή λήξη τοῦ διαγγέλματος τῆς προπερασμένης Δευτέρας. Τοῦ διαγγέλματος μέσω τοῦ ὁποίου ἀνακοινώθηκε τό ἐπίσημο τέλος ἑνός οὕτως ἤ ἄλλως βαρύτατα ἄρρωστου στήν οὐσία δημοκρατικοῦ πολιτεύματος. Ἀνακοινώθηκε expressis verbis, διά τῶν χειλέων ἑνός ἀνεκδιήγητου τυράννου, πού ὑποδύεται (χωρίς ἀπολύτως κανένα τάλαντο – οὔτε κἄν ὑποκριτικό) τόν πρωθυπουργό τῆς χώρας. Και συνάμα διακηρύχθηκε τό πέρασμα σέ ἕνα καθεστώς ἀνθρώπινης καταισχύνης, πού θυμίζει νοτιοαφρικανικό ἀπαρτχάιντ, σταλινική Ρωσία ἤ ναζιστική Γερμανία τῆς δεκαετίας τοῦ ’30. Ἕνα καθεστώς τρομοκρατίας καί ἐκβιασμῶν, μέ συνεχεῖς ἀπειλές καί μέ «ὧν οὔκ ἐστιν ἀριθμός» ἀκόμη ἀπίστευτης διαστροφῆς μέτρα.

«Ῥῆμα τυράννου ἐπεὶ ὑπερίσχυσεν, ἑπταπλασίως κάμινος ἐξεκαύθη ποτέ…». Αὐτό ἦταν πού μοῦ ἦρθε ξαφνικά στά χείλη: ἕνα τροπάριο ἀπό τόν Κανόνα τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Τετάρτης. Πρῶτα τό πανάθλιο διάταγμα τοῦ ἐπηρμένου τυράννου καί μετά ἡ διαμηνυόμενη «κάμινος» γιά ὅσους ἀρνοῦνται νά ὑποταχθοῦν, τά βάσανα, ἡ δοκιμασία. Μία δοκιμασία πού κλιμακώνει ὅλη τήν παράνοια τῶν μέτρων, τῶν ἀπειλῶν, τῆς διαστροφικῆς ἀντιμετώπισης πού ζοῦμε ἐδῶ καί ἑνάμισυ χρόνο. Σέ ἕνα ἀπροκάλυπτα δυστοπικό καθεστώς ἀποκλεισμῶν καί διώξεων, μέ πολίτες πρώτης κατηγορίας καί πολίτες-μιάσματα, πού κάποιοι τούς ὀνειρεύονται χωρίς δικαιώματα, χωρίς ἐργασία, χωρίς ἀτομικές ἐλευθερίες.

Καί λίγες ὦρες ἀργότερα, καί ἕτερον ρῆμα ὑπερίσχυσεν, καθώς ἀκολούθησε τό διάταγμα ἑνός ἀκόμη τυράννου. Βεβαίως, τό κονκλάβιο πού διοικεῖ τυραννικά τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία δέν ἔφτασε διαρρήδην στά ἄκρα στήν τελευταία του συνεδρίαση, πρᾶγμα γιά κάποιους ἐξ ἡμῶν ἀπολύτως ἀναμενόμενο, γιατί ἄν ἀποφάσιζε τήν ἐπιβολή ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ στούς ναούς, αὐτό θά ίσοδυναμοῦσε μέ τήν ἀνακήρυξη σχίσματος, φέρνοντας ἐν πλήρει συνειδότι καί μέ πείσμονα ἀποφασιστικότητα ἀπέναντι στήν Ἱεραρχία μέγα μέρος πιστῶν καί κληρικῶν. Παρά τή βαρύτατη πτώση τους, αὐτό οἰ ἱεράρχες μποροῦσαν ἀκόμη νά τό ἀντιληφθοῦν – καί τό ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης εἶναι βέβαιο ὁτι ἀκόμη δέν τούς ἔχει ἐγκαταλείψει πλήρως. Πῆγε λοιπόν ἡ Δ.Ι.Σ. σέ μία ἀπόφαση πιό εὔπεπτη ἐπικοινωνιακά, πού καί πάλι ὡστόσο ἄναψε ἐπί τῆς οὐσίας τό πράσινο φῶς στούς ἐπισκόπους, γιά νά συνεχίσουν καί νά ἐντείνουν τή σκληρή στάση ἀπέναντι στούς ἱερεῖς πού θά θελήσουν νά ξεφύγουν ἀπό τήν ἐπίσημη γραμμή. Καί αὐτό τό γνωρίζουμε πώς ἤδη γίνεται σέ ἀρκετές μητροπόλεις, μέ τίς πιέσεις μέσα στίς κατά τόπους ἱερατικές συνάξεις νά γίνονται ἀφόρητες καί νά ἐντείνονται ἀκόμη καί οἱ ἐμβολιαστικοί ἐκβιασμοί ἐκ μέρους κάποιων μητροπολιτῶν πού οὔτως ἤ ἄλλως αἰσθάνονται καί λειτουργοῦν ὠς παποκαισαρικοί τυραννίσκοι ἀπέναντι στούς ὑφισταμένους ἱερεῖς τους. Κάμινος καιόμενη λοιπόν καί ἐδῶ, οἱ ἀποκλεισμοί καί οἱ διώξεις ἐντείνονται, ἡ δοκιμασία κλιμακώνεται.

Ἀπέναντι ὅμως σέ ὅλους αὐτούς τους ἀπερίγραπτους τυραννίσκους (πολιτικούς τε καί ἐκκλησιαστικούς), ἕνα ἔχουμε νά ποῦμε: ὀνειρεύονται καί σχεδιάζουν ἐπί ματαίῳ. Ὅλα αὐτά τά παρανοϊκά οὐρλιαχτά, ὅλες αὐτές οἱ ἀπειλές, εἶναι σπασμωδικές κινήσεις, ἀφροί λύσσας καί ξεσπάσματα πανικοῦ, γιατί βλέπουν ὅτι οἱ στόχοι τους δέν πετυχαίνουν κι οἱ διαταγές πού πῆραν ἀπό τά κρυμμένα ἀφεντικά, δέν ἐκτελοῦνται ὅπως θά ἤθελαν. Καί ὅσο περισσότερες ἀπειλές ἐκτοξεύουν καί ἐμεῖς τούς ἀγνοοῦμε, τόσο καί θά ἀφηνιάζουν. Ἀπέναντι στή φασιστική μανία τους ὅμως, ἐμεῖς συνεχίζουμε νά κάνουμε αὐτό πού πρέπει: τό στοιχειῶδες καθῆκον μας ὡς ἐλεύθεροι πολίτες, ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὡς ὑποστάσεις ἀνθρώπινες. Τό ὅτι εἴμαστε σέ καλό δρόμο, τό δείχνει ἡ ἴδια ἡ ἀπώλεια τῆς ψυχραιμίας τους. Και ἡ ἀπώλεια ἔγινε ἀσφαλῶς ἀκόμη πιο εὔγλωττη τήν ἐπόμενη μέρα τῆς πρώτης μεγάλης Ἐξόδου τοῦ λαοῦ μας κατά τῶν τωρινῶν βιαστῶν του. Τό μήνυμα τό πῆραν καί ἦταν μήνυμα ἐκκωφαντικό, ὄσο κι ἄν ἔκαναν τούς ἀδιάφορους, ὅσο κι ἄν βγῆκαν τα ὄργανά τους (καθόλου τυχαῖο πού καί πάλι κυρίως μητροπολίτες ἦταν) νά μιλήσουν γιά λίγους καί ψυχοπαθεῖς ψεκασμένους, ὅσο

κι ἄν ξαμόλησαν ξανά ἀπό χτές βράδυ τά πληρωμένα τους βοθροκάναλα καί τίς ξεπουλημένες τους (ἔντυπες καί διαδικτυακές) παλιοφυλλάδες γιά νά χλευάσουν καί νά διαστρεβλώσουν.

Θά τό παίρνουν καί συνεχῶς τό μήνυμα ἀπό ἐδῶ καί πέρα, ὅλο καί πιό συνειδητοποιημένα καί ὀργανωμένα (γιατί τις προάλλες ἦταν ἡ πρώτη κρίσιμη φορά πού ἔσπασε τό φρᾶγμα τοῦ δισταγμοῦ, ἀκομη καί τῆς ἀμφιβολίας γιά τίς πιθανότητες μαζικότητας καί κυρίως ἐτοιμότητας). Καί τό μήνυμα εἶναι σαφές: «Δέν μπορεῖτε νά μᾶς ἐξαπατήσετε πιά, οὔτε καί νά μᾶς τρομάξετε. Εἴμαστε πάρα πολλοί, δέν σᾶς φοβόμαστε, οὔτε ἐκβιαζόμαστε. Σᾶς ἀνεχθήκαμε πολύ καιρό, ἀλλά πλέον τό θράσος σας ἔχει ξεπεράσει κάθε ὅριο καί κάθε σημεῖο βρασμοῦ». Καί ὅσα ξεστομίστηκαν τήν περασμένη βδομάδα ἀπό τά χείλη τοῦ ἐπικεφαλῆς τυράννου καί τῶν λακέδων του, πολύ ἀπλά ἦταν ἡ θρυαλλίδα.

Ἡ ἀντίσταση ἐνάντια στο δυστοπικό καθεστώς που στήνεται γύρω μας – καί μαζί ἐνάντια σέ ὅλα τά ἱατρικά, δημοσιογραφικά, δικαστικά καί ρασοφόρα δεκανίκια της – εἶναι μονόδρομος. Καί θά συνεχιστεῖ. Μέ πίστη καί ἀποφασιστικότητα. Καί δέν πρόκειται νά νικήσουν. Ἐμεῖς θά νικήσουμε τελικά. Αὐτή εἶναι ἄλλωστε (για ὅποιον δέν τό γνώριζε) καί ἡ συνέχεια του μεγαλοβδομαδιάτικου τροπαρίου. «Ῥῆμα τυράννου ἐπεὶ ὑπερίσχυσεν, ἑπταπλασίως κάμινος ἐξεκαύθη ποτέ, ἐν ᾗ Παῖδες οὐκ ἐφλέχθησαν, βασιλέως πατήσαντες δόγμα…». Νικηφόρα εἶναι λοιπόν ἡ συνέχεια: οἱ τρεῖς Παῖδες ἀρνήθηκαν νά ὑπακούσουν, περιφρόνησαν τό μιαρό διάταγμα καί ἐνῶ ἐρρίφθησαν μέσα στήν κάμινο, ἐκεῖνοι ἔμειναν σῶοι καί ἀβλαβεῖς. Ἔτσι θά νικήσουμε καί ἐμεῖς στό τέλος.

Μέ μία ὅμως στερνή ἐπισήμανση. Στερνή, ἀλλά καί καθοριστική. Τίποτε δέν μπορεῖ νά γίνει, καμία ἀντίσταση νά επιτύχει, κανένας ἀγώνας νά εὐοδωθεῖ, παρά μόνο σύν Θεῷ. Ἀκριβῶς χάρη σ’ Ἐκεῖνον ἄλλωστε σώθηκαν καί οἱ νέοι μέσα στήν πυρακτωμένη κάμινο. Καί ἡ τωρινή κάμινος εἶναι ἀκόμη πιό φονική ἀπό τότε, τό παγκόσμιο τυραννικό σύστημα πού ἀπειλεῖ νά μᾶς καταπιεῖ μέσῳ τῶν κατά τόπους τυφλῶν ὀργάνων του τό βλέπουμε ξεκάθαρα ὅτι εἶναι δαιμονικά στημένο, πλήρως ὀργανωμένο καί ἐνορχηστρωμένο μετά ἀπό τόσες δεκαετίες νεοταξικῆς ἐπέλασης, ὑψώνεται γύρω μας πραγματικά τρομακτικό καί πανσθενές. Μπροστά στόν Θεό βεβαίως δεν εἶναι πανσθενές, εἶναι ἕνα ἀπλό σκουπίδι, ἀλλά μόνο μπροστά Του. Καί χωρίς τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ – ἄς μήν τρέφουμε αὐταπᾶτες – «τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται», τό πανίσχυρο διαβολοσύστημα δεν κατανικιέται. Γι’ αὐτό λοιπόν ἀναμφίβολα ἀπαιτεῖ καί κοσμικό ἀγώνα ἡ ζοφερή συγκυρία, σίγουρα ἀπαιτεῖ καί ἀντίσταση στά σχέδια τῶν ὀλετήρων, ἀναντίρρητα ἀπαιτεῖ καί κείμενα καί πορεῖες καί διαμαρτυρίες καί φωνές, γιατί καί αὐτά ὅλα εἶναι ἀγώνας καί κόπος – καί τόν κόπο πού εἶναι γιά σκοπούς δίκαιους τόν ἐκτιμᾶ καί τόν χαίρεται ὁ Θεός. Ἀλλά πρωτίστως ἀπαιτεῖ καί ἄλλα ὅπλα. Ὅπλα πνευματικά. Χρειάζεται μετάνοια καί προσευχή καί ἀγώνας πνευματικός. Γιά νά μᾶς φυλάξει ὁ Θεός, νά ἐπέμβει, νά διώξει τά σκοτάδια. Γιατί βεβαίως, «ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· καί ἐὰν μὴ φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων». Ἔχει τεράστια σημασία νά μήν τό ξεχάσουμε ποτέ μας αὐτό.

Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι πού θά ἀντέξουμε κι ἐμεῖς στις ἐπερχόμενες δοκιμασίες και θα μείνουμε ἀλώβητοι μέσα στήν πυρακτωμένη κάμινο. Βασιλέως πατήσαντες δόγμα…

Πηγή:

https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-ρημα-τυραννου-επει-υπερ/